Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3017 Esas 2022/16515 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sahte fatura düzenleme ve tefecilik suçlarından hüküm verilen sanığın temyiz başvurusu değerlendirildi. Mahkeme, sanığın tefecilik suçundan mahkumiyet hükmünü gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenleme suçunu göz önünde bulundurmadan verdiği için bozdu. Aynı zamanda, sahte fatura düzenleme suçu yönünden ise 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiğini belirtti. Mahkeme ayrıca, sanığın zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmamasının değerlendirilmesi için dosyanın birleştirilmesi ya da gerekli belgelerin dosyaya alınması gerektiğinin altını çizdi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise; 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, Tefecilik
...
...


Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Sanığın, POS cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması veya kredi kartı borcunun ertelenmesi amacıyla kullanmaktan ibaret fiillerinin, 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu'nun 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğu gözetilmeden tefecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2014 tarihli, 2012/6 Esas ve 2014/2 Karar sayılı sanığın zincirleme biçimde tefecilik suçundan mahkumiyetine dair hükmünün temyiz aşamasında olduğu, 02.04.2012 tarihli iddianame ile açılan davadaki suç tarihinin 2011 yılı olup işbu dosyadaki suç tarihine yakın olduğunun anlaşılması karşısında; mümkünse işbu dava dosyasının anılan dosya ile birleştirilmesi, mümkün olmaması halinde gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya içerisine alınarak zincirleme suç hükümlerinin uygulama olanağının bulunup bulunmadığının tartışılmasından sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi, yasaya aykırı,
3) Sahte fatura düzenleme suçu yönünden, hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



Yz.İşl.Md. - ...

.