Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41733 Esas 2022/16622 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi olarak yapılan bir yargılama sonucunda, vergi usul kanununa aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğunu belirtti. İlk defa verilen hapis cezaları veya adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının temyiz edilemeyeceği konusunda bir karar verildiği için sanığın temyiz talebinin reddi kararına varıldı. Ancak, 2010 yılından önce verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talepleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, kararın bozulması gerektiği belirtilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi kararı verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
...
...

1-Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMK’nin 298. maddesi gereğince REDDİNE,
2- 2010 takvim yılından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.