Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/10578 Esas 2022/10608 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Mardin 5. Ağır Ceza Mahkemesi
18/10/2021 - 2020/354 esas ve 2021/259 karar
2- İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi; Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 12/05/2022 tarihli, 2021/1310 esas ve 2022/767 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanıklar müdafileri ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
1-) Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-) Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde:
CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenlerin dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre, sanığın 18.06.2020 tarihli eyleminde uyuşturucu madde verdiği tanık İzzetin’nin yakalandığı yerin Babıssor parkına 200 metreden yakın olduğu, yine sanığın 31.03.2020 tarihli eyleminde ise suça konu uyuşturucu maddeyi verdiği ve hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan Alaaddin’in yakalandığı yerin Mardin Ağız ve Diş Sağlığı Hastanesine 85 metre mesafede olduğu kabul edilmiş ise de; öncelikle Babıssor parkının TCK’nın 188/4-b maddesi kapsamında sayılan yerlerden olmadığı, 31.03.2020 tarihli eylemde ise alışverişin tam olarak nerede yapıldığının tespit edilemediği, kullanıcı şahsın yakalandığı yerin TCK’nın 188/4-b maddesinin uygulamasına esas alınamayacağının anlaşılmasına göre; her iki eylemde de TCK’nın 188/4-b maddesinin uygulama koşulları bulunmadığı halde sanık hakkında birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gerekçesiyle aynı Kanunun 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olup, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 12.05.2022 tarih 2021/1310 esas ve 2022/767 sayılı kararı hukuka aykırı bulunduğundan, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, tutukluluk süresi ve tutuklama koşullarında değişiklik bulunmadığından sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 5.Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmesine,
24/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.