Esas No: 2021/5781
Karar No: 2022/17944
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/5781 Esas 2022/17944 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/5781 E. , 2022/17944 K.Özet:
Sanığa mühür bozma suçundan ceza verilmiştir. Ancak, mahkeme kararında yapılan açıklamalara göre, kullanılan sayaçta bakanlık mührünün bozulması ve bu şekilde sayaca müdahale edilmesi mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanığın beraat ettirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişiklikler nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri TCK'nin 203. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin geçici 5. maddesi (d) bendi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
...
1) TCK'nin 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçların imali aşamasında sayacın elektrik tüketimini standartlara uygun olarak kaydettiğini gösterir açıklayıcı mahiyette konulması ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, 26.02.2010 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağının dayanağı olan 04.02.2010 tarihli sayaç ayar raporunda "bakanlık mühürleri ile oynama olduğu" hususu tespit edilmiş olup, elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak elektrik kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozulması iddiasında bulunulmaması karşısında, kullanılan sayaçta bakanlık mührünün bozulması ve bu şekilde sayaca müdahale edilmesinde mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmayacağından, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı,
2) Kabule göre de;
a) Sanığa isnat edilen mühür bozma suçundan dolayı kurulan hükümden sonra, 02.08.2022 tarih ve 31911 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 21.04.2022 tarihli 2020/87 Esas ve 2022/44 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış” ibaresinin seri muhakeme usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.