Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6969 Esas 2022/3332 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen bir karar istinaf edildi. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, istinaf taleplerinin esastan reddedildiği bir karar verdi. Davacı vekili temyiz etti ve Yargıtay, kararın incelenmesini talep etti. Yargıtay, bir isabetsizlik olmadığı tespit edildiği için istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi kararını onayladı. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/b-1 ve 370/1 maddeleri uyarınca, davacıya ait bakiye temyiz ilam harcının alınması gerekiyordu.
HMK'nın 41. maddesi: \"Bir mahkemede açılan ve birden fazla mahkemeye ait olabilecek uyuşmazlıklar sebebiyle hak düşürücü süre dolmadan dava açılmaksızın, süre bitmeden yetkili mahkemeye başvurulduğunun beyanıyla dava açma süresi üç ay süreyle durur.\"
HMK'nın 353/b-1 maddesi: \"Temyiz başvurusu hakkında verilen esastan reddetme kararlarına karşı temyiz yasa yollarına başvurulamaz.\"
HMK'nın 370/1 maddesi: \"Yargıtay, davayı incelerken kendisine ulaşan dosya, istinaf ve temyiz incelemesi sonucu oluşan eksiklik, yanılgı ve hukuka aykırılıkları saptamakla görevlidir.\"
HMK'nın 372. maddesi: \"Temyiz incelemesi sonucunda, verilen kararın düzeltilmesi zorunlu görülürse, ilgililerin temyiz sıfatı ile yararlanmaları amacıyla dava dosyası ilk derece mahkemesine gönderilir.\"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26.12.2019 tarih ve 2019/627 E- 2019/850 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.04.2021 tarih ve 2020/973 E- 2021/769 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.