Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1268 Esas 2022/3543 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30.01.2020 tarih ve 2017/354 E. - 2020/14 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın müşterisi olduğunu, müvekkilinin bilgisi olmadan banka personelleri tarafından müvekkili adına bankomat hesabı açarak para çekildiğini, zimmet suçunu işleyen personellerin bu eylemlerinden dolayı ceza aldıklarını ileri sürerek, müvekkilinin davalı bankaya 8.190,00 TL borcunun olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili banka müfettişlerince yapılan incelemeler sonucunda davacının onayı dışında çekildiği iddia edilen paraların davacının bilgisi dahilinde çekilmiş olabileceğini, bir kısım tediye fişleri üzerinde davacının imzasının olduğunu, davacının menfi tespit açmakta hukuki yararı bulunmadığını, Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nce zimmet suçuna ilişkin yapılan yargılamanın menfi tespit davasının sonucunu etkileyecek mahiyette olduğunu, davanın sonuçlanmasının beklenmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamanın sonucunda, davalı tarafından davacıya yönelik kredi borcuna ilişkin ihtarname gönderildiğinden davacının davayı açmakta hukuki yararının bulunduğu, ayrıca Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2012/138 esas ve 2014/256 karar sayılı kararı Yargıtay tarafından düzeltilerek onanarak banka çalışanlarına basit zimmet suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve kararın kesinleştiği, ceza yargılamasında yapılan ve ayrıca mahkemece yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda krediye ilişkin şube kayıtlarının incelendiği ve 2.140.-TL ve 6.050.-TL olmak üzere toplamda 8.190.-TL'nın banka çalışanlarının zimmetine geçirildiğinin anlaşıldığı, davacının bu konuda müterafik kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 00158002514905417 numaralı davacıya ait bankomat hesabından 12.06.2007 tarihinde 2.140.-TL, 25.06.2007 tarihinde ise 6.050.-TL olarak çekilen toplamda 8.190.-TL'den ve ferilerinden ötürü davacının davalı bankaya borçlu olmadığının tespitine, davacının kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 420,59 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.