Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1627 Esas 2022/18355 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında \"Mühür Bozma\" suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi tarafından yapılan temyiz istemi reddedildi. Sanık hakkında verilen adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan temyiz istemi reddedildi. Ayrıca, sanık hakkında verilen beraat hükmüne katılan vekilinin temyiz istemi de reddedildi. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlenmediği konusunda kanaat ve takdir oluştuğu için hükmün onanmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
...
...
...


1) Sanık ... hakkında “Mühür bozma” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında “Mühür bozma” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.