Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5987 Esas 2022/7260 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan 2.240 TL adli para cezası vermiştir. Ancak, daha önce yapılan bir bozma sonrasında bu cezanın yerine getirilmesi gereken adli para cezası 3.000 TL olarak belirlenmiştir. Bu durumda, mahkumiyet hükmü kesinleşmiştir ve temyiz edilemez. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 272/3-a maddesi ve 6723 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine dair
TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozma sonrası, hükmolunan 2.240 TL adli para cezasının tür ve miktarı itibarıyla, “Hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü,
a) 6217 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 272/3-a maddesi gereğince kesin olduğu,
b) 6723 sayılı Kanunla 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereğince, İstinaf Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, bu kararlar kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’un 305 ila 326. maddelerinin halen yürürlükte olması dikkate alınarak, verilen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de kesin olduğu belirlendiğinden, temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 06.07.2021 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanık müdafiinin bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 26.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.