Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5223 Esas 2022/7671 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/5223
Karar No: 2022/7671
Karar Tarihi: 05.10.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5223 Esas 2022/7671 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/5223 E.  ,  2022/7671 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, işyeri dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜMLER :1)Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e karşı kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 3 ay 10 gün hapis cezası
    2)Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e karşı hakaret suçundan; TCK'nin 125/1-4, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2 ay 27 gün hapis cezası
    3)Sanık ... hakkında katılan ...'e karşı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan; TCK'nin 116/2, 43, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezasına mahkumiyet

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın yokluğunda verilen kararın 25/06/2014 tarihinde vasisi ...'a tebliğ edildiği ve vasinin temyiz isteminde bulunmadığı, başka suçtan hükümlü olması nedeniyle vesayet altındaki sanığın cezaevinden gönderdiği 24/03/2015 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu ancak mahkemenin 07/04/2015 tarihli ek kararı ile sanık hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin vasi tarafından temyiz edilmediği, sanığın
    ise temyiz hakkı bulunmadığından bahisle temyiz isteminin reddine karar verdiği anlaşılmış ise de; gerekçeli kararın, başka suçtan hükümlü olarak cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilmediği, vasi atanmasının sanığın temyiz hakkını ortadan kaldırmadığı, sanığın hükümleri 24/03/2015 tarihinde temyiz ettiği, temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair 07/04/2015 tarih ve 2013/197 Esas - 2014/82 Karar sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
    Sanığa yüklenen suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst haddine göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/3-4. maddeleri gereğince, zamanaşımını kesen son sebep olan sanık hakkında mahkumiyet kararlarının verildiği 29.04.2014 tarihi ile inceleme tarihi arasında "8 yıllık" asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 05.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara