Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3970 Esas 2022/7880 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın \"kasten yaralama\" suçundan 10 ay hapis cezası aldığı belirtilmiştir. Mahkeme kararı, Yargıtay incelemesine tabi tutulmuş ve temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak, daha önce bozulan bir mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a,b, 62/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca ceza verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM :Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2021 tarih ve 2021/284 Esas – 2021/248 Karar sayılı;
Sanığın “kasten yaralama” suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a,b, 62/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz incelemesi 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’na tabi olduğundan, tebliğnamenin 5271 sayılı CMK’nin 294. maddesi uyarınca sanığın gerekçeli temyiz sebeplerini bildirir ek temyiz isteminde bulunmadığı, temyiz süre tutum dilekçesinde de hükmün hukuki yönüne ilişkin temyiz nedenlerini bildirmediğinden temyiz talebinin CMK’nin 298. maddesi uyarınca reddi gerektiğine ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,
savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre sanık hakkında verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz isteminin reddine,
Ancak;
Yargıtay(Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 28/09/2020 tarih ve 2020/5748 Esas - 2020/11804 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilen, 26/02/2016 tarih ve 2015/547 Esas - 2016/133 Karar sayılı; “sanığın mağdur oğlu ...’ı kasten yaralama suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin ilk mahkumiyet hükmü yalnızca sanık ... tarafından temyiz edildiğinden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda temyize konu hükümde sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden “10 ay hapis cezasına” karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hükmün sanık hakkında TCK'nin 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (3) numaralı paragrafının sonuna ayrı bir paragraf olarak “26/02/2016 tarihli hüküm yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum sanık lehine 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak teşkil ettiğinden, sanığın sonuç olarak 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.