Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3041 Esas 2022/4178 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, 85.546,82 TL alacak için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, istinaf başvurusu sonucu davacı lehine 42.670,26 TL'nin kabul edilmesi kararlaştırılmıştır. Davalı vekilinin temyiz başvurusu reddedilmiş ve ek kararın onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, HMK 362/1-a, HMK 370/1 ve HMK 372 belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 18.09.2018 tarih ve 2017/600 E. - 2018/825 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nce verilen 30.12.2021 tarih ve 2019/90 E. - 2021/1967 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz dilekçesinin reddine dair 31.03.2022 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, 85.546,82 TL alacak için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiş, bu karara karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf isteminin kabulü ile davanın 42.670,26 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı vekilinin bu karara karşı yaptığı temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince verilen 31.03.2022 tarihli ek kararı ile davalı aleyhine hükmedilen 42.670,26 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı gerekçesiyle reddedilmiştir.
Davalı vekili ek kararı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, ek kararın dayandığı gerektirici sebeplere temyiz olunan miktarın 6100 sayılı HMK 362/1–a maddesinde öngörülen kesinlik sınırları içerisinde bulunmasına göre ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın ONANMASINA, HMK 372 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.