Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7270 Esas 2022/4339 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, davacının bir taşınmaz için hazırladığı avan proje ile davalı tarafından kopya edilen ve kullanılan bir projenin önlenmesine, maddi ve manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesi talebi üzerine, maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul edildiği, tecavüzün durdurulması yönündeki talebin reddedildiği bir karar vermiştir. Davalı taraf, bu kararı defalarca temyiz etmiş ancak sonuç değişmemiştir. Son olarak, davalı taraf karar düzeltme talebinde bulunmuş ancak talebi reddedilmiştir. Kararda HUMK 440. ve 442. maddeleri üzerinde durulmuştur. HUMK 440. madde, karar düzeltme taleplerinde bulunabilecek halleri belirlemektedir. HUMK 442. madde ise, karar düzeltme talebi reddedilirse uygulanacak para cezasını düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 25.11.2014 gün ve 2014/461 - 2014/607 sayılı kararı onayan Daire'nin 28.04.2021 gün ve 2020/6026 - 2021/4207 sayılı kararı aleyhinde davalı ...... vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...Beldesi 175 parsel sayılı taşınmaz için avan (ön) proje hazırlayarak Mimarlar Odasından 07.01.2008 tarihinde onay aldığını, ancak söz konusu projenin davalı ...... tarafından kopya edilerek onay alındığını, bu hususun mimarlar odasınca tesbit edildiğini ve durumun davalıya bildirildiğini, buna rağmen davalının uzlaşmaya yanaşmadığını, diğer davalıların ise bu projeyi kullanarak inşaat yapmaya başladıklarını ileri sürerek haksız tecavüzün önlenmesine, 15.000.- TL maddi, 15.000.- TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının tecavüzün durdurulması yönündeki davasının/talebinin reddine, maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı ... vekilince temyizi üzerine Dairemiz’in 07.05.2014 tarih 2013/15165 – 2014/8708 sayılı kararıyla kararın bozulmasına karar verilmesi sonrasında mahkemece 25.11.2014 tarih 2014/461 E. 2014/607 K. sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine, önceki kararı temyiz etmeyen davalılar yönünden 30.07.2013 tarihli karar kesinleştiğinden diğer davalılar ... ile ... yönünden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... yönünden açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ...... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemiz’in 30.12.2016 tarih 2016/14821-2016/9896 sayılı kararı ile bozma kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20.02.2020 tarih 2017/11-128 E. 2020/188 K. sayılı kararıyla, mahkemenin direnme kararının uygun olup, davalı ...... vekilinin esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemiz’e gönderilmesine karar verilmiş, yapılan inceleme sonucu karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı ...... vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı ...... vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ...... vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı ... Somoncu...'den alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.