MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, kooperatif ortağı olan davalı hakkında ödenmeyen aidat borçlarının tahsili için başlatılan icra takibinin davalının haksız itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek, 15.İcra Müdürlüğü"nün 2010/2862 sayılı takip dosyasına yapılan itirazın iptaline, takibin devamına ve %40"tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının 10.02.2007 tarihinde kooperatif üyeliğini..."tan devraldığını, ancak ..."in eşi ..."nin konutta oturmaya devam ettiğini, dava dışı..."ye tapu devrinin yapıldığını, bu suretle kooperatif ortaklığının da bu kişiye geçtiğini, ortaklığı üzerine alması için çekilen ihtarın da sonuçsuz kaldığını, genel kurul kararlarının tebliğ edilmediğini, aidat borcu ile ilgili bildirimde bulunulmadığını, bu nedenle faiz talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tarafların iddia ve savunmaları, toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının takip tarihi itibariyle 1.800,00 TL aidat ve 259,00 TL işlemiş faiz borcu olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, takip konusu asıl alacak ve 259,00 TL işlemiş faize yönelik itirazın iptaline, takibin bu miktar üzerinden devamına, icra inkar tazminatı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1-Davalı vekilinin temyiz istemi yönünden:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı vekilinin temyizi yönünden:
Dava, ödenmeyen aidat borcunun tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ödemelerini geciktiren ortaklardan alınması öngörülen aylık %10 faiz oranının fahiş olduğu tespiti ile aylık %2 gecikme faizine göre hesaplama yapılmıştır. Mahkemece, karar gerekçesinde her ne kadar işlemiş faizin yasal faize göre hesaplanması gerektiği kabul edilmişse de bilirkişinin aylık %2 oranı üzerinden yaptığı hesaplama benimsenmiş ve buna göre hüküm kurulmuştur. Ancak, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 42. maddesine göre genel kurul bütün ortakları temsil eden en yetkili organdır ve kanun veya anasözleşme ile genel kurula tanınmış olan konular hakkında
karar verme yetkisi vardır. Konut Yapı Kooperatifi Tip Anasözleşmesi"nin 23/1 maddesi 6. bendi uyarınca ortaklardan tahsil edilecek taksit miktar ve ödeme şartları ile gecikme halinde uygulanacak esasları tespit etmek genel kurulun yetkisi dahilindedir. Anılan maddeler birlikte değerlendirildiğinde kooperatif genel kurulunca belirlenen aidatların ödenmesinde gecikme yaşanması halinde alınacak gecikme faizinin yasal faiz oranından fazla miktarda kararlaştırılabileceği sonucuna varılmaktadır. Genel kurullarda ödemelerin geciktirilmesi halinde uygulanacak gecikme faizine ilişkin alınmış bir karar varsa bu tüm ortaklar için bağlayıcıdır.
Somut olayda, davacı kooperatif, 2009 yılı Ocak ayından 2010 yılı Şubat ayına kadar olan adiat borcunun davalıdan tahsilini talep etmiştir. 03.05.2009 Tarihinde yapılan genel kurulda, ödemelerin gecikitirilmesi halinde aylık %10 gecikme faizi alınması kararlaştırıldığından, 2009 yılı Mayıs ayından itibaren geciktirilen aidat ödemeleri için aylık %10 gecikme faizi uygulanmalıdır. 08.04.2007 ve 30.03.2008 Tarihlerinde yapılan yapılan genel kurullarda ise aidat ödemelerinin geciktirilmesi halinde gecikme faizi alınması yönünde bir karar alınmadığı gibi 28.06.2006 tarihinde yapılan genel kurulda ise aylık %3 gecikme faizinın kabul edildiği bilirkişi raporunda saptanmıştır. Bu durumda, kooperatifin tüm genel kurul tutanakları getirtilerek, genel kurullarda belirlenen oranlara göre hesaplama yapılarak davalının işlemiş faiz borcunun belirlenmesi amacıyla bilirkişiden ek rapor alınarak, oluşacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.