Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3448 Esas 2022/4480 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, 6762 sayılı Yasa’ya göre davacı TMSF tarafından açılan sorumluluk davasıyla ilgilidir. Davacı şirketin eski yöneticileri ve denetçileri tarafından zarara uğratıldığı iddia edilmiştir. Mahkemece verilen karar bozulmuş ve davanın kısmen kabul edilmesine karar verilmiştir. Ancak davacı vekili, davanın kısmen reddedilen 1.024,76 TL’lik kasa noksanı için temyiz başvurusunda bulunmuştur. Temyiz sınırı kanuna göre 3.200 TL olduğundan, temyiz talebi reddedilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme TMSF vekilinin temyiz talebinin miktardan reddine karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 6762 sayılı Yasa’nın 341. maddesi
- 5219 sayılı Kanun
- 5236 sayılı Kanun’un 19. maddesi
- HUMK 427. maddesi
- HUMK’ya eklenen Ek-Madde 4
- 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05.12.2019 gün ve 2014/248 E. - 2019/992 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi temlik alan davacı TMSF vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 6762 sayılı Yasa’nın 341. maddesi uyarınca, davalı eski yöneticiler ve denetçiler tarafından davacı şirketin zarara uğratıldığı iddiasına dayalı sorumluluk davasıdır. Mahkemece bozmaya uyularak, davanın kısmen kabulüne, 1.024,76 TL'lik kasa noksanı bakımından davanın kısmen reddine karar verilmiştir. Temlik alan davacı TMSF vekili tarafından reddedilen 1.024,76 TL yönünden temyize gelinmektedir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 3.200,00 TL'dir. Davacı vekilince temyize konu yapılan miktarın anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden temlik alan davacı TMSF vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, temlik alan davacı TMSF vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, 06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.