Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3423 Esas 2022/4463 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, icra takibine itirazın iptali talebiyle 93.071,21 TL alacak davası açılmıştır. Ancak davacının temyiz talebi, kesinleşme sınırının altında kalmıştır. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, davacının temyiz talebini reddetmiştir. Ayrıca kesinleşen kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi ve kararın bir örneği gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, Yargıtay'da da karar verilebileceği ifade edilmektedir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a bendi: Kesin hükümlerin temyiz sınırı belirler. Bu maddeye göre, kesin hükümler, temyiz sınırının altında kalan meblağlar için kesin nitelikte kabul edilir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi: Kesinleşen kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesi karar verir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 346/2. maddesi: Kesinleşen kararlar hakkında temyiz istemi sadece Bölge Adliye Mahkemesi veya Yargıtay tarafından değerlendirilir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01.10.2021 tarih ve 2018/839 E- 2021/737 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.03.2022 tarih ve 2022/438 E- 2022/487 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 93.071,21 TL alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 15.03.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın reddine karar verildiği, davacı taraf için reddedilen 93.071,21 TL’nın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine,
06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.