Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/11398 Esas 2022/12360 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçlamasıyla yargılandığı davada, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar vermiştir. Ancak, sanık müdafiine gerekçeli kararın tebliğ edilmediği ortaya çıktığı için, kararın yeniden incelenmesine ve eksikliklerin giderilmesine karar verilmiştir. Kararda ayrıca, Urla Sulh Ceza Mahkemesi'nin bu konuda vermiş olduğu bir kararın da dosyaya eklenmesi talep edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, uyuşturucu madde bulundurmak suçunu düzenleyen 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkındaki Kanun ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerini düzenleyen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun yer almaktadır.

Mahkeme : URLA 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün sanığa tefhim edildiği, sanık müdafiinin süre tutum dilekçesi vererek gerekçeli karar tarafına tebliğ edildiğinde gerekçeli temyiz dilekçesini sunacağını beyan ettiği görülmekle, gerekçeli kararın sanık müdafiine tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında;
1) Gerekçeli kararın sanık müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi,
2) Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi vermesi halinde dilekçenin ve soruşturma belgelerinin de içinde olduğu sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararına ilişkin Urla Sulh Ceza Mahkemesinin 17/01/2013 tarih, 2011/780 esas ve 2013/25 karar sayılı dosyasının aslı ya da onaylı örneğinin de bu dosya içerisine konulmak suretiyle, eksikliğin giderilmesinden sonra tekrar gönderilmek üzere dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.