Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4842 Esas 2022/8187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1666 E., 2021/2636 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.07.2013 tarihli ve 2013/135 Esas, 2013/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 17.07.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
2. Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.03.2020 tarihli ve 2020/21 Esas, 2020/103 Karar sayılı kararı ile sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanması ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 01.12.2021 tarihli ve 2020/1666 Esas, 2021/2636 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının (aleyhe) ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, aynı fıkranın (d) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1. Sanığın atılı suçu işlemediğine,
2. Eksik inceleme ile karar verildiğine,
3. Sanık hakkında kurulan hükümde aleyhe bozma yasağına uyulmadığına,
4. Temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmemesi gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Mahkemenin 2013/135 Esas sayılı dosyasındaki sanık ... ... ve sanık ... ile mağdur ... arasında karşılıklı, kesin sebebi belli olmayan, ancak her iki tarafın da aşırı şekilde alkollü olmaları sebebiyle tartıştıkları ve bu tartışma neticesinde ... ... ve ...'ın mağdura belli bir mesafeden taş atmak suretiyle mağdurun baş bölgesinde çökme kırığı oluşturacak şekilde yaraladıkları anlaşılmıştır.
2. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği belirlenmiştir.
3. Mağdur her aşamada istikrarlı beyanlarda bulunmuştur.
4. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak;
a) Yalova Devlet Hastanesince tanzim olunan, tarihsiz 2006 protokol numaralı;
"Kavga sırasında kafasına tekme vurulan... (okunamadı), 112 tarafından getirilen hasta şuuru kapalı, frontal bölgede 3x5 cm. cilt cilt altı kemiğe kadar uzanan laserasyon mevcut, sol maksillada hematom mevcut, tomografide frontal kemikte çökme kırığı, sol orbita lateral duvar kırığı mevcut, beyinde kontüzyonu olan hasta hayati tehlikesi mevcut olduğu..."
b) Adlî Tıp Kurumu Kocaeli Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan, 02.07.2021 tarihli;
"1) Yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğu,
2) Basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı,
3) Kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi Hafif (1), Orta (2-3), Ağır (4-5-6) olarak değerlendirildiğinde kişide saptanan kırıkların hayat fonksiyonlarını Ağır (6) derecede etkileyecek mahiyette olduğu,
4) Yüzde sabit ize neden olduğu..."
Görüşlerini içerir adlî muayene raporları dava dosyasında mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı; ancak, sanığın cezasının belirlenmesine ilişkin; "Mağdur ...'ün olay nedeniyle hem hayati tehlike meydana gelecek, ağır (6.) derece kırık oluşacak ve yüzde sabit iz meydana gelecek şekilde yaralanması nazara alındığında TCK'nin 86/1. maddesi gereğince temel cezanın meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak, teşdiden üst sınıra yakın olacak şekilde 2 yıl 6 ay hapis cezası belirlenerek, eylemin taş ile gerçekleşmesi sebebiyle TCK'nin 86/3-e maddesi ve dolayısıyla TCK'nin 87/1-son maddesi uygulanmak suretiyle sanığın mahkumiyetine" karar verilmesi gerektiğine yer verildiği, sanığa, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, aynı fıkranın (d) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının uygulanma ihtimaline binaen 5271 sayılı Kanun'un 226 ncı maddesi gereği ek savunma hakkının tanındığı belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Eksik İnceleme ile Hüküm Kurulduğuna İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.07.2013 tarihli ve 2013/135 Esas, 2013/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında belirlenen netice ceza ile ilgili olarak 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 17.07.2013 tarihinde kesinleştiği ve sanığın beş yıl süreyle denetime tabi tutulduğu, ancak sanığın, denetim süresi içinde 27.05.2017 tarihinde 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında kasıtlı bir suç olan kasten yaralama fiilini işlediği, Yalova 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/201 Esas ve 2019/526 Karar sayılı ilâmı ile hakkında bu suçtan mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve kararın 23.12.2019 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği, Mahkemeye durumun bildirilmesi üzerine 5271 sayılı Kanun'un 231 inci maddesinin on birinci fıkrası gereği hükmün aynen açıklanmasına karar verildiği, belirlenmiştir.
Sanığın üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği, mağdur beyanları ve mağdur hakkında tanzim olunan adlî muayene raporları karşısında Mahkemece, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği belirlendiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Temel Cezanın Belirlenmesine İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Sanığın birden fazla nitelikle hâl ihlâline neden olacak şekilde yaralama eylemini işlediği olayda, 5237 sayılı Kanun'un 61 inci maddesinde yer verilen, suçun işleniş biçimi, sanıkların kasıtlarının yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı gibi ölçütler ile aynı Kanun'un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasına belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanık hakkında belirlenen temel cezanın sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 01.12.2021 tarihli ve 2020/1666 Esas, 2021/2636 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.10.2022 tarihinde karar verildi