Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/16917 Esas 2022/13002 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine çarptırılmıştır. Ancak, Adli Tıp Kurumu'nun raporuna göre sanığın idrarında bulunan maddenin uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilemeyecek bir madde olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, mahkemenin sanığı bu suçtan mahkum etmesi hatalıdır ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesi: Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Kullanmak, Satmak veya Nakletmek suçunu düzenler.
- 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakebesi hakkında Kanun: Uyuşturucu maddelerin üretimi, ithalatı, ihracatı, satışı ve bulundurulması hakkında düzenlemeler içerir.
- 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun: Uyuşturucu madde kullanımını önlemek, tedavi etmek ve denetlemek amacıyla çeşitli tedbirler öngörür.
- 1961 sayılı Tek Sözleşme: Uyuşturucu Maddeler ve Psikotrop Maddelerin Uluslararası Kontrolü hakkında bir sözleşmedir. Uyuşturucu maddeler için bir listeleme sistemi içerir.

Mahkeme : ESKİL Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli Tıp Kurumu Ankara Grup Başkanlığı Kimya İhtisas Dairesinin 11/11/2011 tarihli raporuna göre sanıktan usulüne uygun alınan örneklere ilişkin tahlil sonucunda idrarında Benzodiazepin grubuna ait etken maddelerden Klonazepam ve 7-Aminoklonazepam bulunduğunun bildirildiği, rapor sonucu belirlenen "Benzodiazepin" isimli maddenin 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesinin 4. fıkrasında, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakebesi hakkında Kanun'da, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle İlgili Kanun'da, uyuşturucu maddelere dair 1961 sayılı Tek Sözleşmesinin 1 ve 2 numaralı cetvellerinde, 2313 ve 3298 sayılı Kanun'ların verdiği yetki uyarınca çıkarılan Bakanlar Kurulu kararlarında sayılan uyuşturucu ve uyarıcı maddeler arasında yer almaması nedeniyle uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilmesine olanak bulunmadığı, 5237 sayılı TCK'nın 188. maddesinin 6. fıkrasında öngörülen suç saklı kalmak üzere, bu maddenin "kullanmak amacıyla bulundurulmasının" suç oluşturmayacağı gözetilmeden, sanığın unsurları oluşmayan atılı suçtan beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 08/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.