Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1161 Esas 2022/4977 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır 10. Asliye Hukuk Mahkemesi, bir şirkete atanmış olan kayyımın, yönetim kurulunun görevi devam ederken genel kurul toplantısına çağrı yapmasının hukuka aykırı olduğuna ve 15/02/2019 tarihli genel kurul kararlarının iptal edilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Davalı şirket ise cevap vermemiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, yönetim kurulu görevde iken kayyımın yaptığı çağrı ile toplanan genel kurulun hukuka aykırı olduğunu belirterek, 15/02/2019 tarihinde yapılan olağanüstü genel kurul toplantısında alınan kararların yoklukla malul olduğunu tespit etmiştir. Kanun maddeleri olarak TTK'nın 410 vd. maddeleri ile 446/1-b maddesi kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Diyarbakır 10. Asliye Hukuk Mahkemesince (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) verilen 11.12.2019 tarih ve 2019/50 E- 2019/304 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 05.11.2020 tarih ve 2020/193 E- 2020/969 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Diyarbakır 6. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin18/02/2016 tarih, 2013/1191 Esas ve 2016/71 Karar sayılı kararı ile davalı şirkete dava dışı ...'in temsil kayyımı olarak atanmasına karar verildiğini, fakat yönetim kurulu üyelerinin görevden alınması talebinin reddedildiğini, bu karara karşı temyiz yoluna gidildiğini ve dosyanın halen Yargıtay'da olduğunu, şirkete atanan kayyımın 15/02/2019 tarihinde genel kurulu toplantıya davet ettiğini, toplantıya katılan müvekkilinin muhalefet şerhini sözlü ve yazılı olarak belirttiğini, TTK'nın 410 vd. maddeleri uyarınca genel kurulun usulsüz yapıldığını, yönetim kurulu mevcut iken kayyımın genel kurulu toplantıya davet etmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, davalı şirketin usulsüz yapılan 15/02/2019 tarihli olağan genel kurul toplantısı ve alınan tüm kararların iptalini talep etmiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, TTK'nın 446/1-b maddesi uyarınca davacının aktif husumet ehliyetinin bulunduğu, şirket yönetim kurulu üyelerinin görevi devam ederken kayyımın, yönetim kurulunun yetkilerini sınırlandırır biçimde görev yapmasının hukuken mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne 15/02/2019 tarihli genel kurul kararlarının iptaline karar verilmiş, hükme karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, yönetim kurulu görevde iken yasaya aykırı şekilde şirkete atanan kayyımın 17/01/2019 tarihli karar ve çağrısı ile olağanüstü genel kurul toplantısının 15/02/2019 tarihinde yapıldığı, genel kurulu toplantıya çağırmaya yetkili olan kişilerin ve usulün kanunda açıkça düzenlendiği, genel kurulu toplantıya çağırma yetkisi bulunmayan kayyımın yaptığı çağrı üzerine yetkili organın çağrısı olmaksızın, geçersiz çağrı ile yapılan ve çağrısız genel kurul koşullarının bulunmadığı toplantıda alınan kararların yoklukla malul olduğunun kabulü gerektiği, genel kurul kararlarının yoklukla malul olduğunun tespitine karar verilmesi gerekirken, iptal kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca Diyarbakır 10. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 11/12/2019 tarih ve 2019/50 Esas, 2019/304 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, kaldırılan hükmün yerine; davanın kabulü ile Kelebek Özel Rehabilitasyon İnşaat Özel Eğitim Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nin 15/02/2019 tarihinde yapılan olağanüstü genel kurul toplantısında alınan kararların yoklukla malul olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 16/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.