Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8402 Esas 2022/8651 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kasten yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından mahkum edilmiştir. İlk suçtan 2 ay 24 gün, ikinci suçtan ise 1 ay 26 gün hapis cezası verilmiştir. Ayrıca, sanık kasten yaralama suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmıştır. Mahkeme kararı temyiz edilerek incelenmiştir. Katılan vekilinin yasal temyiz süresi geçildiği için temyiz isteği reddedilmiştir. Sanıkların suçlu bulunmalarına ilişkin hükümler kısmen istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 179/3. maddesi delaletiyle 179/2, 62, 53, 86/1, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri, CMK'nin 251/3. ve 317. maddeleri. TCK'nin 3 ve 61. maddeleri de bahsi geçen kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR :Kasten yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜMLER : 1) Sanık ...'nın katılan ...'i kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53 ve CMK'nin 251/3. maddeleri uyarınca 2 ay 24 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı
2) Sanık ...'nın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nin 179/3. maddesi delaletiyle 179/2, 62, 53 ve CMK'nin 251/3. maddeleri uyarınca 1 ay 26 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı
3) Sanık ...'ın katılan ...'yı kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...'ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ... müdafiinin yüzüne tefhim edilen hükümlere karşı verdiği 02/02/2021 tarihli süre tutum dilekçesinde açıkça müvekkili hakkında kurulan
mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği, 18/02/2021 tarihli gerekçeli temyiz dilekçe içeriğinde ise diğer sanık ... hakkındaki hükmü katılan vekili sıfatıyla vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği, katılan vekili sıfatıyla verdiği dilekçenin 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra verildiği anlaşılmakla, “katılan” sıfatıyla yapmış olduğu temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ...'yı kasten yaralama suçu ile trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafiinin; sanık ... hakkında katılan ...'ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozma sonrası duruşma açılarak yapılan yargılamada sanık ... hakkında basit yargılama usulü uygulanmadığı, genel hükümlere göre yapılan yargılama sonucu kurulan hükmün temyize tabi olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin sanık ... hakkında kurulan hükümlerin itiraz yasa yoluna tabi olduğuna dair görüşüne iştirak olunmamıştır.
5271 sayılı CMK'nin 251. maddesindeki yönteme uygun şekilde basit yargılama usulü uygulanmadığı halde uygulama sırasında sanık ...'ın cezalarından CMK'nin 251/3. maddesi gereğince indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suç nitelikleri tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafiinin; sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, sanık ... müdafiinin; temel ceza belirlenirken TCK’nin 3 ve 61. maddelerine uygun hareket edilmediğine, azami oranda haksız tahrik indiriminin uygulanması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 08.11.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.