Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8439 Esas 2022/5040 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında para toplayarak yüksek oranda faiz vaadi ile yatırımlar yaptığını ancak müvekkilinin verdiği parayı geri alamadığını ileri sürerek alacak talep etti. İlk derece mahkemesi, 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verdi. Bölge adliye mahkemesi ise usul ve yasaya uygun karara yönelik istinaf taleplerinin esastan reddine karar verdi ve davacının davadan feragat etmesi üzerine davanın feragat nedeniyle reddine karar verdi. Temyiz edilen kararın incelenmesi sonucunda dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı tespit edildi ve Bölge Adliye Mahkemesi asıl ve ek kararının onanmasına karar verildi. HMK'nın 355 vd., 369/1. ve 371. maddeleri uygulanmadı ve HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca karar onandı, dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderildi ve temyiz eden davacıya 5.967,45 TL harç iadesi yapıldı. Kanun maddeleri: 3332 sayılı Yasa'nın geçici 4. maddesi, HMK'nın 355 vd., 369/1., 371., 370/1. ve 372. maddeleri.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.12.2019 tarih ve 2019/197 E. - 2019/776 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.04.2021-01.06.2021 tarihli ve 2020/966 E. - 2021/762 K. sayılı asıl ve ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek alacak talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile illgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkmesince usul ve yasaya uygun karara yönelik istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiş, davacı vekilince davadan feragat edildiğine dair dilekçe verilmesi üzerine ek karar ile davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili ek kararı ve kararı temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi asıl ve ek kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 5.967,45 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 20/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.