Esas No: 2021/1236
Karar No: 2022/5217
Karar Tarihi: 23.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1236 Esas 2022/5217 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2021/1236 E. , 2022/5217 K.Özet:
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından reddedilen \"MARLA banyo\" markasının iptali için açılan davada, her iki markada da ortak unsurun \"marla\" kelimesi olduğu, dava konusu markanın \"marla + şekil\" markasına ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu ve her iki markanın da 11. sınıfta aynı tür malları kapsadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu ise esastan reddedilmiştir. Temyiz edilen karar ise onanmıştır.
Kanun Maddeleri: 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 5/1-ç maddesi. HMK'nın 353/1-b.1, 370/1. ve 372. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28.02.2019 tarih ve 2018/77 E- 2019/69 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.11.2020 tarih ve 2019/668 E- 2020/1049 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "MARLA banyo" ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı ve 2017/74833 kod numarasını alan başvurunun, davalı TPMK'nın kararı ile nihai olarak, 2010/59129 numaralı ve "MARLA+şekil" ibareli markaya benzer olduğundan bahisle 6769 sayılı SMK.'nın 5/1-ç bendi uyarınca reddedildiğini, bu karara itirazlarının da YİDK kararı ile reddedildiğini, oysa müvekkilinin “marla banyo” markasının esin kaynağının Antalya İlinin Akseki İlçesinin eski adının “marla” olmasından kaynaklandığını, iltibas gayesiyle oluşturulan bir isim olmadığını, müvekkilinin markasının redde gerekçe marka ile ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunmadığını, marka logolarına bakıldığında bu durumun ortaya çıkacağını, davacının yapmış olduğu başvurunun mal ve hizmet sınıfı ile ret gerekçesi markanın mal ve hizmet sınıfının da tamamen farklı olduğunu ileri sürerek, davalı Türk Patent YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, her iki markada da ortak unsurun, taraf markalarında birebir aynen yer alan “marla” kelimesi olduğunu, dava konusu “marla banyo” ibareli markanın, ret gerekçesi “marla + şekil” markasına ayırt edilemeyecek kadar benzer bulunduğu, her iki markanın da 11. sınıfta aynı tür malları kapsadığı, bu bağlamda markalar arasında 6769 sayılı SMK.'nın 5/1-ç maddesinin uygulanması için gereken şartların tümünün sağlandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.