Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4144 Esas 2022/5272 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, iki ayrı icra takibine itirazın iptali talebi reddedilmiştir. Davalı tarafından istinaf edilen bu karar, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından da esastan reddedilmiştir. Ancak, asıl dava davalısı tarafından yapılan temyiz istemi de reddedilmiş ve kararın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Karar, 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi ile 366. maddesi doğrultusunda verilmiştir. 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca, kararın temyiz kesinliği sınırının 107.090,00 TL olduğu belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Samsun Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09.12.2021 tarih ve 2019/544 E. - 2021/1040 K. sayılı kararın asıl davada davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nce verilen 26.04.2022 tarih ve 2022/352 E. - 2022/735 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl davada davalı tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl dava, 161.461,15 TL alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali, birleşen dava ise 75.855,57 TL alacak için başlatılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 26.04.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece asıl davanın kısmen kabulü ile kararı temyiz eden davalı ... yönünden toplam 47.726,80 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline karar verildiği, asıl dava davalısı ... aleyhine hükmedilen miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, asıl dava davalısı ...’ın temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl dava davalısı ...’ın temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden asıl davada davalıya iadesine, 27/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.