Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6058 Esas 2022/8960 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/6058
Karar No: 2022/8960
Karar Tarihi: 16.11.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6058 Esas 2022/8960 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 6136 sayılı kanuna aykırılık suçundan hüküm verilen sanık, 13/1 TCK'nin 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375 gün adli para cezasına mahkum edilmiştir. Ancak, kararda bazı hatalar tespit edilmiş ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Sanığın temyiz sebeplerinin yerinde olduğu ve hükümün, kanun maddelerine göre BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Kanun'un 13/1. maddesi
- TCK'nin 62. maddesi
- TCK'nin 51. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi
1. Ceza Dairesi         2022/6058 E.  ,  2022/8960 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ :6136 sayılı Kanun'a aykırılık
    HÜKÜM :Hükmün açıklanması suretiyle sanık hakkında 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan 13/1, TCK'nin 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375 gün adli para cezasına mahkumiyetine dair kararı.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın müştekiye yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın, kararın yokluğunda verildiğine ve kararın kaldırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
    Ancak;
    1) Sanık hakkında hapis cezası yanında tayin edilen adli para cezasının 5252 sayılı Yasa'nın 5/2. madde ve fıkraları uyarınca 450 TL olduğu gözetilmeden, "450 gün" adli para cezası olarak yazılması, devamında TCK'nin 62. maddesi uyarınca tayin edilen sonuç cezanın "375 TL" adli para cezası yerine "375 gün" adli para cezası olarak hatalı belirlenmesi,
    2) Sanık hakkında 27.10.2010 tarih, 2008/318 Esas - 2010/1423 sayılı karar ile 6136 sayılı Kanun'un 13/1. maddesi, TCK'nin 62. maddesi gereğince adli para cezası yanında verilen "10 ay hapis" cezasının TCK'nin 51. maddesi gereğince ertelendiği,
    hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine değişiklikten önceki kanunun daha lehe olması ve CMK'nin 231. maddesi yönünden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas - 2016/42 sayılı kararı gereğince, sanığın 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    3) Sanık hakkında kasti suçtan hükmolunan hapis cezasına ilişkin 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibareleri gözetilmek suretiyle uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 16.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara