Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4310 Esas 2022/5319 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, kullandırılan tarımsal kredi dolayısıyla toplamda 13.323,00 TL alacağın tahsili istemiyle dava açmıştır. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ancak temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteminin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Davacı vekili, bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise, davacı vekilinin temyiz itirazlarını reddederek mahkeme kararının usul ve kanuna uygun olduğuna karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- Borçlar Kanunu, Madde 205
- Medeni Kanun, Madde 346

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12.04.2022 tarih ve 2020/90 E. - 2021/74 K. sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, kullandırılan tarımsal kredi dolayısıyla toplam 13.323,00 TL alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine mahkemece verilen 12.04.2022 tarihli ek kararla, temyiz isteminin süresinde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, işbu ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, ek karara yönelik davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, ek karara yönelik davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 04/07/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.