Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/733 Esas 2015/317 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/733
Karar No: 2015/317
Karar Tarihi: 20.04.2015

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/733 Esas 2015/317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık \"...\"ın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyeti verilmiştir. Sanığın savunması reddedilmiştir. Hükümde bozma nedeni görülmemiştir ancak hapis cezasının sanığın olumlu kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve pişmanlığı gerekçesiyle adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı Kanunun 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünde değerlendirme yapılmamıştır. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesinin objektif koşullarının varlığı halinde, CMK'nun 231/7. maddesi uyarınca diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re'sen mahkemece değerlendirilmesi gerektiği açıklanmıştır. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun özel belgede sahtecilik suçunu düzenleyen 204. maddesi, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun adli para cezasına dair 62. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesini düzenleyen 231/7. maddesi.
21. Ceza Dairesi         2015/733 E.  ,  2015/317 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Özel belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre; sanık ..."ın özel belgede sahtecilik suçunun sübutu kabul, suç vasfı tayin, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    1-Hükmedilen hapis cezasının sanığın yargılama sürecindeki olumlu kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve pişmanlığı gerekçe gösterilerek adli para cezasına çevrilmesine karşın, 5237 sayılı Kanunun 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünde değerlendirme yapılmaması,
    2-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.2008 gün 2008/7-133-162 sayılı kararında açıklandığı üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesinin objektif koşulların varlığı halinde, CMK"nun 231/7. maddesi uyarınca diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re"sen mahkemece değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Yasaya aykırı olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki istem gibi BOZULMASINA, 20.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara