Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1260 Esas 2022/5560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi, davacının “FİT” markalarına benzerlik gösteren “FİTÇİ HOUSE” markasının tescili için yapılan başvurunun davacının marka haklarını ihlal etmediğine karar verdi. Davacı, Türk Patent ve Marka Kurumu’nun bu kararının iptal edilmesi için dava açtı. Ancak Ankara Bölge Adliye Mahkemesi, davacının itirazına rağmen, İngilizce “house” kelimesinin birden fazla anlamı olduğundan ve “FİTÇİ” kelimesinin de bir Türkmenistan böreği olduğundan dolayı “FİTÇİ HOUSE” markasında benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunmadığına hükmetti. Temyiz edilen karar da onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 556 sayılı KHK 8/1-b madde.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14.03.2019 tarih ve 2017/366 E. - 2019/109 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.12.2020 tarih ve 2019/705 E. - 2020/1101 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının “FİT” esas unsurlu tanınmış markaları bulunduğunu, davalının davacı markalarıyla iltibas yaratacak şekilde “FİTÇİ HOUSE” markasını 30 ve 43. sınıf emtialarda kullanılmak üzere 2016/63380 sayı ile tescil başvurusunda bulunduğunu, yaptıkları itirazın ise Türk Patent YİDK tarafından 2017-M-6623 sayılı kararla nihai olarak reddedildiğini, davacının “fit” ibaresini ilk olarak 2000 yılında tescil ettirdiğini ve bu marka üzerinde yatırımlar yaptığını, davacının markaları ile dava konusu başvurunun kapsadıkları emtiaların da benzer olduğunu, dava konusu markada “HOUSE” ibaresinin ayırt ediciliğinin bulunmadığını, tali unsur olduğunu, esas unsurun davacı markasıyla neredeyse ayniyet derecesinde olan “FİTÇİ” unsuru olduğunu, davalının başvurusunun kötüniyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK’in 2017-M-6623 sayılı kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, davalı kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, markalar arasında fonetik, okunuş, olarak bir benzerlik olmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davalının Türkmenistan uyruklu olduğunu, “FİTÇİ HOUSE” isimli Türkmenistan ve Orta Asya yemekleri yapan bir restaurant işlettiğini, “FİTÇİ” kelimesinin geleneksel bir Türkmenistan böreği olduğunu, ülkemizde genellikle diyet besinler üzerinde görülen “FİT” ibaresinin, Türkmen böreği olan "FİTÇİ" ile herhangi bir bağlantısı veya ilgisi olmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu başvurunun beyaz zemin üzerine, standart bir yazı karakteri ve büyük harflerle yazılmış “FİTÇİ HOUSE” ibaresinden oluştuğu, markada renk, şekil vb. kombinasyonların kullanılmadığı, markada yer alan “house” kelimesinin İngilizce'de “Ev, konut, müessese, mesken, şirket, aile” gibi anlamlara geldiği, “FİTÇİ” kelimesinin dilimizde
yaygın bilinen bir anlamı olmamakla birlikte, TDK Güncel Türkçe Sözlük’te “Arabozan” şeklinde sıfat olarak kullanıldığı, internet arama motorunda yapılan araştırmada ise bir çeşit Türkmen böreğine verilen isim olduğuna yönelik içeriklerin yer aldığı, “FİTÇİ HOUSE” ibaresinin oluşumunda ne “FİTÇİ” ne de “HOUSE” kelimesinin ön planda olduğu, bu hali ile bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davacının "FİT" kelimesini münhasıran veya esas unsur olarak içeren markalarından çok daha farklı telaffuz ve ses öğeleri içerdiği, "FİT" sözcüğüne bağlı benzerliğin çok düşük nitelikte olduğu, "FİT" sözcüğünün günümüzde ayırt edici niteliğinin zayıfladığı ve zayıf marka sahibinin bunun sonuçlarına katlanması gerektiği göz önüne alındığında, davalı başvurusunun davacının marka hakkını ihlal etmediği ve davacı markaları ile dava konusu “FİTÇİ HOUSE” ibareli marka başvurusu arasında, 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi kapsamında 30. sınıflardaki mallar bakımından benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunmadığı, davacının markalarının tanınmış olduğunu ve davalının kötüniyetli olduğunu ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalının başvurusu kapsamındaki bir kısım mal ve hizmetler ile davacının itirazına dayanak markalarının kapsamındaki emtia arasında benzerlik bulunsa da, davalının başvurusundaki "FİTÇİ" esas unsurunun, TDK Sözlüğünde "arabozan" sıfatı olarak ayrı bir anlamının bulunduğu, yine her ne kadar genel tüketici kitlesi tarafından yaygın şekilde kullanılmasa da aynı ibarenin bir çeşit Türkmen böreğine verilen isim olduğu, bu durum karşısında mahkemece bir bütün olarak davalının “FİTÇİ HOUSE” ibareli marka tescil başvurusu ile davacının "FİT" asıl unsurlu markaları arasında, 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi kapsamında 30. sınıf mallar ile 43/1. sınıf "Yiyecek içecek sağlanması hizmetleri" bakımından benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.