Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2317 Esas 2022/5686 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada davalı şirketin yurt dışında yatırılan paraları geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği garantisi vererek müvekkilden para aldığı ancak geri ödeme yapmadığı iddiasıyla tespit ve ödeme talebiyle dava açılmıştır. İlk derece mahkemesi kararında davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi ilk derece mahkemesi kararını hatalı bularak, 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında dava hakkında karar vermesi gerektiğine karar vermiştir. Davacı vekili temyiz etmiştir. Yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi esastan verilen nihai kararın usul ve yasaya uygun olduğuna karar vererek davacı vekilinin temyiz isteminin reddine, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına ve dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. Temyiz ilam harcının davacıdan tahsil edileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30.12.2019 tarih ve 2019/202 E. - 2019/932 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.10.2021 tarih ve 2020/2239 E. - 2021/2054 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararının yargılama masrafları yönünden hatalı olduğu gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 12/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.