Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/4535 Esas 2022/5730 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Tetiş Yapı İnşaat San. ve Tic. A.Ş ile bir iş yeri mali sorumluluk sigortası kapsamında tazminat davası görülmüş, mahkeme tarafından kısmen kabul edilmiş, ancak davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir. İstinaf mahkemesince önemli delillerin toplanarak yeniden karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Davacı vekili temyiz etmiştir, ancak temyiz istemi reddedilmiş ve ek karar onanmıştır. HMK 353/1-a-6 maddesi uyarınca dosya ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı kanunun 329/2. maddesi uyarınca davacı Tetiş Yapı İnş. San. ve Tic. A.Ş’ye takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir.
HMK 362/1-g, HMK 353. maddenin birinci fıkrasının a bendi, HMK 370/1, HMK 368, HMK 329/2, HMK 372 maddeleri açıklanmıştır.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 19.03.2020 tarih ve 2018/247 E. - 2020/64 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.02.2022 tarih ve 2020/954 E. - 2022/367 K. sayılı kararın davacı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen temyiz başvurusunun reddine dair 07.04.2022 tarihli ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, işyeri mali sorumluluk sigortası kapsamında tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine istinaf mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusu kabul edilerek İlk Derece Mahkemesince önemli deliller toplanarak esas yönünden karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine kesin olarak karar verilmiştir. Kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen 07/04/2022 tarihli ek karar ile verilen kararın kesin olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, ek kararın dayandığı gerektirici sebeplere, HMK 362/1-g maddesinde; HMK 353. maddenin birinci fıkrasının a bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağına göre ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile HMK 370/1 maddesi gereğince ek kararın ONANMASINA, Bölge Adliye Mahkemesi kararına ilişkin temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı kanunun 329/2. maddesi uyarınca temyiz eden davacı Tetiş Yapı İnş. San. ve Tic. A.Ş’nin takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, para cezasının mahal mahkemesince yerine getirilmesine, HMK 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı davacı şirketten peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 12/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.