Esas No: 2022/2328
Karar No: 2022/5709
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/2328 Esas 2022/5709 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/2328 E. , 2022/5709 K.Özet:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında para toplayarak yüksek oranda faiz vaadiyle yatırımcıları kandırdığını ve müvekkilinin de bu şirkete para verdiğini ancak geri alamadığını ileri sürerek alacak talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle davanın açılamayacağına karar vermiştir. Bu karar davacı vekili ve davalılar tarafından istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi, davacının yargılama masraflarına yönelik istinaf talebini kabul ederek İlk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dava ile ilgili karar verileceğine hükmetmiştir. Davacı vekili bu kararı temyiz etmiştir, ancak yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğuna karar verilmiş ve karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesi
- 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. madde
- HMK'nın 355 vd. maddeleri
- HMK'nın 369/1. ve 371. maddeleri
- HMK'nın 370/1. maddesi
- HMK'nın 372. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 01.07.2020 tarih ve 2019/641 E. - 2020/513 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalılar şirket, ... ve ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine-kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.10.2021 tarih ve 2020/2678 E. - 2021/2049 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılamada taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı şirket, ... ve ... vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararında yargılama masraflarına yönelik davacı istinaf taleplerinin haklı olduğu gerekçesi ile davacının yargılama masraflarına yönelik istinaf talebinin kabulüne, tarafların sair istinaf taleplerinin reddine, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 12/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.