Esas No: 2021/4526
Karar No: 2022/5810
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4526 Esas 2022/5810 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2021/4526 E. , 2022/5810 K.Özet:
Davacı işletme, \"TUBACİTY+Şekil\" ibaresini 25. ve 35. sınıfta yer alan bir takım mal ve hizmetlerde marka olarak tescil ettirmek istemiş ancak davalı şirket tarafından kendisi adına tescilli \"TUĞBA\" ibareli markalar mesnet gösterilerek yapılan itiraz kısmen kabul edilmiştir. Ancak davacı vekilinin diğer iddialarının ispatlanamadığı, marka tescil başvurusunun kötü niyetli olduğuna ilişkin ispat olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK'nın kararının iptaline karar verilmiştir. İstinaf mahkemesinde ise \"TUBACİTY\" ibareli marka başvuru ile \"TUĞBA\" ibareli redde mesnet markalar arasında kavramsal, görsel ve işitsel benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz edilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca onanması ve işlem yapmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır.
HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. Kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi ve istekleri halinde temyiz eden davalılara harcın iadesi de kararlaştırılmıştır. Karar 13/09/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 17.02.2021 tarih ve 2021/2 E. - 2021/181 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “TUBACİTY+Şekil” ibaresini 25. ve 35. sınıfta yer alan bir takım mal ve hizmetlerde marka olarak tescil ettirmek için davalı kuruma başvuruda bulunduğunu, 2016/52390 kod numarasını alan başvuruya davalı şirketçe kendisi adına tescilli 95/011385 ve 2010/16398 sayılı “TUĞBA” ibareli markalar mesnet gösterilmek suretiyle yapılan itirazın Markalar Dairesi tarafından kısmen kabul edildiğini ve başvurunun 25. sınıfta yer alan mallar bakımından reddedildiğini, anılan karara karşı yaptıkları itirazın ise YİDK nezdinde kabul görmediğini ileri sürerek, davalı kurum kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru kapsamındaki malların ve hizmetlerin, itiraza dayanak markaların kapsamındaki mal ve hizmetlerle aynı/aynı tür/benzer oldukları, somut olayda çekişmeli başvuru standart karekterle yazılmış “TUBACITY+şekil" ibaresinden oluşurken, itiraza dayanak markaların standart karekterle yazılı "Tuğba", "Tuğba" ibarelerinden oluştuğu, TUBACITY markası ile TUĞBA ibareli davacı markaları arasında görsel, açıdan benzerlik bulunmadığını, markaların bütünsel algı itibariyle birbirlerinden farklı ve uzak marka işaretleri olduğu, aralarındaki farklılıkların kolaylıkla ayırt edileceği, davacı vekilinin diğer iddialarının ispatlanamadığı, marka tescil başvurusunun kötü niyetli olduğuna ilişkin ispat olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, YİDK’nın 2017-M-7817 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekillerince ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının marka başvurusunun “TUBACİTY Diyarbakır +şekil” olduğu ve “Diyarbakır” ibaresinin coğrafi bir yeri belirtmesi nedeniyle ayırt ediciliğe katkısının bulunmadığı, şekil unsurunun da yazılı unsurlara göre daha zayıf olması karşısında marka başvurusunun esas ve ayırt edici unsurunun “TUBACİTY” ibaresi olduğu, “TUBACİTY” ibaresinin de tüketici algısında bir bütün olarak algılanacak olması karşısında, “TUBACİTY” ibareli marka başvuru ile “TUĞBA” ibareli redde mesnet markalar arasında kavramsal, görsel ve işitsel benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 13/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.