Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8815 Esas 2022/5908 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesinde görülen davada, davalı şahısların müvekkilinin sigorta acentesi olduğu dönemde müşteri portföyünü kopyalayarak davalı şirketlerini kurdukları ve müşterilerin mevcut poliçelerini iptal etmeye başladıkları, müşterilere müvekkil şirketi kötüleyen beyanlarda bulundukları ve bu eylemlerin haksız rekabet teşkil ettiği ileri sürülmüş, maddi ve manevi tazminat talep edilmiştir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne hükmedilmiş, ancak Daire tarafından karar bozulmuştur. Davacı-karşı davalı vekilinin karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Bu karar ile HUMK'nın 442. maddesi uyarınca karar düzeltme talebinin reddedildiği ve bakiye karar düzeltme harcının ve takdiren para cezasının alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine karar verildiği belirtilmiştir.
HUMK 440. maddesi: \"Kararı düzeltecek mahkeme, usulen veya esasen kararında yazılı şeylerde yanıldığını; yanılgının açık, kesin ve düzeltilmesi halinde hüküm açısından sonuç değişikliğine yol açacağını gösteren; karar

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 31.03.2015 gün ve 2009/405 - 2015/318 sayılı kararı bozan Daire'nin 19.04.2021 gün ve 2020/1804 - 2021/3798 sayılı kararı aleyhinde davacı-karşı davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı karşı davalı vekili asıl davada, müvekkilinin sigorta acentesi olduğunu, davalı şahısların müvekkili şirkette uzun yıllar hizmet akdiyle çalıştıktan sonra işten ayrıldıklarını ve davalı şirketleri kurduklarını, davalı şirketler kurulduktan sonra müvekkili şirket müşterilerin mevcut poliçelerini iptal etmeye ve süresi dolan poliçelerini yenilememeye başladıklarını, haricen yaptıkları araştırmada davalı şahısların işçi olarak çalıştıkları dönemde müşteri portföyünü kopyaladıklarını ve bu bilgileri kullanarak müşterilere ulaştıklarını tespit ettiklerini, bunun yanında davalıların bir süre müvekkili şirketten ayrıldıklarını gizlediklerini ve müşterileri halen davacı şirkette çalışıyormuş gibi aldatarak poliçe tanzim ettiklerini, müşterilere müvekkili şirketi kötüleyen beyanlarda bulunduklarını, zikredilen eylemlerin haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, 50.000.- TL maddi tazminatın davalı şirketlerden, 50.000.- TL manevi tazminatın ise davalı şahıslarından avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiş, karşı davanın reddini talep etmiştir.
Davalı karşı davacı vekili, karşı davada, davacı karşı davalının unvanının içinde "...İzmir Şoförler ve Otomobilciler..." kelimelerinin bulunmasının müşteriler üzerinde aldatıcı olup haksız rekabet teşkil ettiğini, TTK’ ya göre böyle bir unvanın kullanılmaması gerektiğini, bu sözcüklerin sicilden terkini gerektiğini, ayrıca odanın; kendi mensubu şoför esnafına, şirketteki hissedarlığını hatırlatarak, kendilerine sigorta yaptırmalarının menfaatlerine olacağı, aksi durumda oda hizmetlerinden yararlanamayacaklarını belirtmesinin de haksız rekabet olduğunu, bunların dışında; davacı şirketin anons yaparak ve taksi duraklarına ilan göndererek davalılar aleyhine bildirimler yaptığını,yani odanın bu şirketteki hissedarlığının müşteri elde etmede yasal olmayan biçimde kullanılmasının da haksız rekabet olduğunu ileri sürerek, haksız rekabetin tespiti ve önlenmesini ve davacı karşı davalı şirketin ticaret unvanından "...İzmir Şoförler ve Otomobilciler..." ibaresinin terkin edilmesini istemiş, karşı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, 1.516,56 TL maddi tazminatın İ.E.K ... Ltd. Şti.’den, 5.398,94 TL maddi tazminatın ise diğer davalı şirketten tahsiline, asıl davadaki manevi tazminat isteminin ve karşı davanın ise reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı-karşı davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacı-karşı davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı-karşı davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 15/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.