Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5406 Esas 2022/5982 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, alacak takip davasında borçlu olunmadığının tespitine ilişkin. Davacılar vekili, karara karşı temyiz istemiş ancak temyiz kesinlik sınırı altında kalan miktar nedeniyle istem reddedilmiştir. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davacılar vekilinin temyiz istemi miktar yönünden reddedilmiştir ve karar İlk Derece Mahkemesine gönderilerek işlem yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi
- 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 21.06.2022 tarih ve 2022/525 E- 2022/887 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Dava, 70.000,00 TL alacak ile ilgili olarak başlatılan takipte borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir. Karar tarihi olan 21.06.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın reddine karar verildiği, davacılar için reddedilen 70.000,00 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davacılara iadesine, 19/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.