Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4683 Esas 2022/6154 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, müvekkillerinin kurucusu olduğu şirketteki müdürlük görevinden davalının alınmasını talep etmiştir. Davalının şirketi iflas ettirdiği, görevinin gereğini yerine getirmediği ve içeriyi boşalttığı iddia edilmiştir. Mahkeme davanın reddine, kayyım olarak atanan kişinin istifasının kabulüne, davalının görevine iadesine karar vermiştir. Davacılar vekili temyiz etmiş, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Türk Ticaret Kanunu Madde 630/2.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Banaz Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.11.2020 tarih ve 2018/647 E. - 2020/422 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkillerinden ...'in kurucusu olduğu ... ve Makine Sanayi Limited Şirketi'nin endüstriyel kazan üretimi alanında faaliyet gösteren bölgede kurulu ve geniş kapsamlı üretim kabiliyeti olan tek şirket olduğunu, şirketin 23/10/2013 tarihli genel kurul kararı ile şirket ortağı olmayan ... isimli davalının 10 yıl süre ile şirket müdürü sıfatıyla şirketi tek başına temsile yetkili olduğunun belirlendiğini, şirket genel kurul tarihi olan 23/10/2013 tarihinden itibaren şirket müdürü olarak görevde bulunan davalının şirket yönetimi konusunda gerekli liyakatı göstermediğini, son zamanlarda üretim departmanlarının görevlendirilmesi ve denetlenmesi, üretim süreçlerine ilişkin rapor tutulması ve bunların yönetime sunulması, finansman planlamanın oluşturulması, genel kurulda alınan kararların uygulanması gibi asli görevlerini aksattığını, şirkete ait fabrikanın 5 aydır kapalı konumda olduğunu, şirket müdürü davalının elektrik borçlarını ödemeyi dahi ihmal ettiğini, davalının kendi insiyatif kullanarak şirketin içini boşalttığını, fabrika içinde bulunan bir kısım emtiaların şirket ortaklarının haberi olmaksızın gayri resmi satıldığını, şirketi iflas konumuna düşürdüğünü ileri sürerek davalının anılan şirketteki müdürlük görevinden alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ortakların şirkete olan cari hesap ve sermaye taahhüt borçlarını yerine getirmedikleri, şirketin sermayesine yakın miktarda ortaklarından alacaklı olduğu, bu nedenle finansman sıkıntısı içerisinde olduğu, finansman sıkıntısı çeken şirkete yönetici olarak atanan davalının sıkıntıyı giderebilmek için başka firmadan borç aldığı, borç almaya yönelik eyleminin TTK 630/2. maddesi anlamında şirkete zarar verme olarak nitelendirilemeyeceği, davacı yanın iddialarını ispatlayamayadığı gerekçesiyle açılan davanın reddine, kayyım olarak atanan ...'ın istifasının kabulüne, görevine son verilmesine, 23.10.2013 tarihli genel kurul kararı ile şirket müdürü olarak atanan davalı ...' ın görevine iadesine karar verilmiş, kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 21/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.