Esas No: 2021/3971
Karar No: 2022/6422
Karar Tarihi: 28.09.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3971 Esas 2022/6422 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2021/3971 E. , 2022/6422 K.Özet:
Davacı, tanınmış \"EUROSTAR\" markalarının sahibi olduğunu ve davalı tarafça yapılan \"EUROSTAR İSTANBUL\" marka başvurusuna itiraz ettiğini ancak itirazının reddedildiğini belirterek başvurunun haksız olduğunu ileri sürerek tescilin iptalini ve sicilden terkinini talep etmiştir. Mahkeme, markaların benzerliği nedeniyle karıştırılma tehlikesi bulunduğunu ve davalının kötü niyetli hareket ettiğini tespit ederek davanın kabulüne ve markanın hükümsüzlüğüne karar vermiştir. Temyiz başvurusu reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 8/3 maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01.04.2021 tarih ve 2021/16 E. - 2021/140 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış, "EUROSTAR" esas unsurlu markalar ile 2002/11235, 2012/47514, 169366, 2001/22075, 2001/22076, 173468, 2001/26317, 2001/22094 sayılı "EUROSTAR", "EUROSTAR", "INTERSTAR", "STAREUROPA", "STAREUROPA", "STAR TV", "BLUESTAR", "DAILYSTAR" ibareli, 16, 35, 39, 42, 43. sınıflardaki mal ve hizmetleri kapsayan markaların sahibi olduğunu, davalı tarafça yapılan "EUROSTAR İSTANBUL" ibareli, 2012/67399 sayılı, 43. sınıftaki bir kısım mal ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusuna, müvekkilince, tanınmışlık, iltibas ve kötüniyet hukuki sebebine dayanılarak yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, TÜRKPATENT YİDK'nın 12.01.2015 tarihli ve 2015/M-67 sayılı kararının iptali ile tescili halinde markanın hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı TÜRKPATENT vekili, YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Özbekgrup Turizm ve Otelcilik Tic. A.Ş. vekili, davacı markasının tanınmış marka olduğunun ve müvekkilinin kötüniyetli olduğu iddiasının dosyadaki mevcut delillerle ispatlanamadığını, davacının marka ibaresinin ayırtediciliği son derece düşük, otelcilik sektörü için neredeyse ayırtediciliği bulunmayan zayıf bir marka olduğunu, 556 sayılı KHK'nın 8/3. maddesi kapsamında koruma şartlarının ise bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak ve tüm dosya kapsamına göre yapılan yargılama sonucunda; markalarda ayırt edici nitelikteki esas unsurun EUROSTAR ibaresi olduğu, davacı markalarında yer alan “S” harfi de, İngilizce çoğul eki olup, ayırt edici niteliği oldukça az olduğu, bu kapsamda davalının “EUROSTAR” ibareli markası ile davacının “EUROSTARS” esas unsurlu markalarının ayırt edilemeyecek kadar benzer oldukları ve aralarında, davalı başvurusu kapsamındaki “hayvan bakım evleri hizmetleri” hariç olmak üzere, 43. sınıf hizmetler açısından iltibas tehlikesi bulunduğu, davacının öncelik hakkına yönelik olarak; davacı taraf, dünyanın pek çok ülkesinde ve uluslararası marka ofislerinde tescilli EUROSTARS markalarına sahip olduğu, bu markaların tescili, 1994 tarihine kadar önceye dayanmakta olup, markaların çok uzun zamandır, dünyanın geniş bir coğrafyasında kullanılmakta olduğu, davacının tanıtım sitelerine 2011, 2012, 2013, 2014 yıllarında Türkiye’den de önemli sayılarda erişim gerçekleştiği, davacı otellerinde konaklayan Türk müşteri sayısı; 2012 yılında 7.024 kişi, 2013 yılında 11.687 kişi, 2014 yılında 12.985 kişi olarak gösterildiği, Türkiye’de otel işletilmemesi markanın Türkiye’de kullanılmadığı anlamına gelmediği, markanın teşebbüsün reklam ve tanıtımlarında kullanılmasının, internet ortamında ticari etki yaratacak biçimde kullanılmasının da markanın kullanılması kapsamında olduğu ve davacının 2011 yılından itibaren reklam ve tanıtımlarının internet vasıtasıyla Türkiye’deki ilgili tüketicilere ulaştığı, dolayısıyla davacı kullanımının davalı başvurusundan daha önceye dayandığı, davalının önceye ilişkin kullanımını gösteren bir delil sunmadığı, davalının kendi kullanımının 2013 tarihinden itibaren başladığını ifade ettiği, dosya kapsamında yer alan delillerden davacının KHK m. 8/3 anlamında hakkının bulunduğu, bu hakkının dava konusu markanın başvuru tarihi olan 31.07.2012 tarihinden daha önceye dayandığı, davalının başvuruda kötüniyetli olup olmaması bakımından ise; dava konusu marka başvurusunun yapıldığı sektörde, davacının çok eskiye dayanan, uzun süreli ve dünyanın geniş bir coğrafyasına yayılmış kullanımının olması davacının tanıtım sitelerine Türkiye'den de erişimin gerçekleşmesi nedeniyle aynı sektörde hizmet sunan davalının bugünkü teknik imkanlarla davacı markasından haberdar olmamasının mümkün olmadığı,internet aracılığı ile söz konusu markalardan haberdar olabilecek bir konumda olduğu, dünyanın geniş bir coğrafyasına yayılmış ve çok sayıda ülkede tescilli ve başvuru kapsamında bulunan sınıflarda hizmet sunan ve tescilli markaları bulunan davacı markasından aynı sektörde hizmet sunması nedeniyle bilebilecek konumda olduğu, her iki kelimenin aynı şekilde bir araya getirilmesinin tesadüf olamıyacağı,davalının başvuruda davacı markasından yararlanmak kastı ile kötü niyetle hareket ettiği ve kötü niyetle başvuruda bulunduğu, davalı tarafından da bu markanın bilindiği şeklinde yorumlanabileceği, her ne kadar EURO ve STAR kelimeleri yaygın kullanımı olan kelimeler ise de EUROSTAR olarak birleşik bir kombinasyon şeklindeki kullanım, sıradan bir kullanım olmadığı, bu bağlamda davalının, sektörde bilinen bir markayı hemen hemen aynen almak istemesinin kötüniyetli olduğu, sonuç olarak dava konusu EUROSTAR ibareli marka başvurusu ile davacının EUROSTARS markalarının benzer oldukları, davalının marka başvurusunun kapsadığı hizmet sınıfları ile davacı markalarının hizmet sınıflarının, “hayvan bakım evleri hizmetleri” hariç olmak üzere aynı/benzer olduğu, bu nedenle söz konusu markalar arasında, başvuru kapsamında yer alan “hayvan bakım evleri hizmetleri” dışındaki hizmetler açısından karıştırılma tehlikesi oluştuğu, davacının EUROSTARS markası üzerinde KHK m. 8/3 anlamında öncelik hakkına sahip bulunduğu, dava konusu marka başvurusunun kötüniyetli olarak yapıldığı gerekçesi ile, davanın kabulüne, TÜRKPATENT YİDK’nun 12.01.2015 tarihli ve 2015/M-67 sayılı kararının iptaline, 2012/67399 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı TÜRKPATENT vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.