Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5574 Esas 2022/6560 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 06.06.2017 tarih ve 2015/1083 E. - 2017/655 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.11.2020 tarih ve 2020/120 E. - 2020/324 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline geri çevrilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra iade edildiği anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıdan ... plakalı dorsenin satın alındığını, bu dorse üzerine davacı tarafından Kanada'dan satın alınan yağ rejenerasyon makinasının monte edildiğini, ancak dorsenin şase numarasında sahtecilik yapıldığını, ayıplı olmasından dolayı dorse ve yağ rejenerasyon makinesinin kullanılamaması sonucu uğranılan işgücü kaybından doğan alacak için fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 1.000,00 TL zararın tazmini talebiyle Bursa 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2012/342 Esas sayılı dosyasında açtıkları davanın yargılaması sırasında alınan bilirkişi raporu ile işgücü kaybının 225.000,00 TL olarak hesaplandığını, mahkemece taleple bağlı kalınarak 1.000,00 TL zararın tahsiline karar verildiğini, bakiye 224.000,00 TL alacağın tahsili için davalı hakkında Bursa 8. İcra Müdürlüğü'nün 2014/8777 sayılı dosyasında başlattıkları icra takibine davalının itirazının iptaline ve icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava dilekçesinde belirttiği davada verilen kararda davacının iş gücü kaybı nedeniyle doğan zarar için bağlayıcı değerlendirmeler yapıldığını, davacının aylık üretim kaybını isteyemeyeceğini, sadece dorse üzerindeki rejenerasyon cihazının bir başka dorseye aktarım masrafları ile aktarma için gerekli olan süre içindeki 3 günlük faaliyet gösterememekten doğacak zararı isteyebileceğinin hükme bağlandığını, taraflar tacir olup, aralarında ticari satımın sözkonusu olduğunu, davacının muayene ve ihbar külfetini süresinde yerine getirmediğini, davacının daha önce ayıbı farketmesine rağmen ihbar yükümlüğünü yerine getirmeyerek zararın artmasına sebebiyet verdiğini, davacının sökülebilir durumdaki cihazı söküp başka bir araçta kullanmak yerine aylarca gayrifaal tutarak kar yoksunluğu talep etmesinin hakkın kötüye kullanılması olduğunu, ayrıca talebin zamanaşımına uğramış olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dosya kapsamına göre, davacının Bursa 4. Asliye Ticaret Mahkemesi 2012/342 Esasında açtığı davada alınan bilirkişi raporunda araçtan mahrumiyet zararının 225.000,00 TL olduğu, asıl davada 1.000,00 TL'nin kabulüne karar verildiği, kararın kesinleşmesi nedeniyle bu mahkemece verilen karar ve kararın gerekçesinin işbu ek davada da geçerli olduğu, kısmi davada verilen bilirkişi raporu ile kararın kesinleştiği ve ek davanın kısmi davadaki tespitlerle bağlı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının Bursa 8. İcra Müdürlüğü'nün 2014/8777 sayılı takip dosyasına yaptığı itirazının 224.000,00 TL asıl alacak, masraf, icra gideri, vekalet ücreti ile 224.000,00 TL asıl alacağa 09/09/2014 takip tarihinden tahsil gününe kadar yürütülecek değişen oranlarda yasal faiziyle birlikte sınırlı olarak iptaline, fazlaya dair istemin reddine ve icra inkar tazminatına karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, davanın, taraflar arasında görülen kısmi davada saklı tutulan fazlaya ilişkin hakkın tahsili istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali talebine ilişkin olduğu, taraflar arasında Bursa 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen 2012/342 E., 2014/103 K. sayılı kısmi davada, davanın kısmen kabulüne davalının davacıya satışını yaptığı dorsenin satış bedeli olan 30.000,00 TL'nin temerrüt tarihi olan 12/04/2011'den işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, dorsenin davalıya iadesine, 1.000,00 TL gelir kaybı talebinin kabulü ile 13/12/2011'den işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davacının bakım ve iyileştirme masrafı isteminin reddine karar verildiği, hükmün davalı tarafın temyizi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 17/09/2015 tarih ve 2014/13348 E., 2015/11150 K. sayılı kararı ile onandığı, bu karara karşı davalı vekili tarafından yapılan karar düzeltme talebinin Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 02/03/2017 tarih ve 2016/6679 E., 2017/1694 K. sayılı ilamı ile reddine karar verildiği ve Mahkeme kararının 02/03/2017 tarihi itibariyle kesinleştiği, kısmi davada davacı tarafça rejenerasyon makinesinin kullanılamaması nedeniyle fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak iş gücü kaybı (gelir kaybı) olarak 1.000,00 TL talep edildiği, bilirkişi raporunda gelir kaybının 225.000,00 TL olduğu belirtilmişse de, Mahkemece bilirkişi raporunda belirlenen miktarın kabul edilmediği, Mahkemece, aracın kullanılmamasından kaynaklı gelir kaybının re'sen hesaplanarak davacının gelir kaybının 2.138,33 TL olduğunun belirlendiği ve taleple bağlı kalınarak 1.000,00 TL iş gücü kaybına (gelir kaybı) hükmedildiği, bu durumda; kısmi davada fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak iş gücü kaybı (gelir kaybı) nedeniyle talep edilen miktarın 1.000,00 TL olduğu, Mahkemece davacının bu hususta talep edebileceği miktarın 2.138,33 TL olarak belirlendiği, bu gerekçe ile verilen kararın sadece davalı tarafça temyiz edilmiş (davacı tarafça temyiz edilmemiş) olması nedeniyle, davacının iş gücü (gelir) kaybı olarak Mahkemece belirlenen 2.138,33 TL'yi aşan talep hakkının sona erdiği, bu sebeple kısmi davada verilen kesin hükmün tarafları, dava konusu ve sebeplerinin aynı olması sebebiyle istinafa konu ek dava için kesin delil teşkil ettiği, bu sebeple İlk Derece Mahkemesince davalı tarafın icra takibine yapmış olduğu itirazın 1.138,33 TL'lik kısmı yönünden iptaline karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu ancak bu yanılgının giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine, davalının Bursa 8. İcra Müdürlüğü'nün 2014/8777 sayılı takip dosyasına yaptığı itirazın kısmen iptaline takibin, 1.138,33-TL asıl alacak ile bu alacağa 09/09/2014 takip tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek yasal faiz üzerinden devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, kabul edilen miktar olan 1.138,33 TL üzerinden %20 oranında belirlenen 227,66 TL icra inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı tarafın icra takibi yapmakta kötü niyetli olduğu sabit olmadığından davalı tarafın kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 2,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.