Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2675 Esas 2022/6845 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir karar sonrasında davacı vekili ile davalılar vekilleri arasında istinafa gidilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davalıların istinaf başvurularını kabul ederek davayı reddetmiştir. Davacı vekili, bu karara karşı temyiz istemiş ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar esastan verildiği için temyiz istemi reddedilmiştir. SMK'nın 6/1. maddesi koşullarının uygulanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da HMK'nın 369/1., 371., 372. ve HMK'nın 370/1. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 02.05.2019 tarih ve 2018/318 E. - 2019/226 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.01.2021 tarih ve 2019/924 E. - 2021/40 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "chocolate mania", "UNİMANİA", "teamania", "Coffeemania+şekil", "KAHVEMA!A", "KAHVEMANİA eA", "KAHVEMANİA en TRANCE", "CoffEEMANİA+şekil" ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki "Kahvemania" ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı Kuruma başvurduğunu, başvuruya davacı tarafından itiraz edildiğini, Markalar Dairesi Başkanlığınca itirazın kısmen yerinde görüldüğünü ve başvuru kapsamındaki bir kısım malların başvuru kapsamından çıkarıldığını, bu kez davalı şirketin bu karara itiraz ettiğini ve itirazı inceleyen YİDK'in davalı itirazını kabul ederek, başvuru kapsamından çıkarılan malları başvuruya iade ettiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, davacının markalarının tanınmış olduklarını ve başvuru konusu ibarenin, davacı markaları ile iltibasa yol açacağını, bu ibarenin davacının ticaret unvanı ile de benzerlik arz ettiğini, markaya ayırt edicilik kazandıran kısmın "mania" ibaresi olduğunu, bu ibarenin sektörde davacı ile özdeşleştiğini, başka bir markanın bu asli ve ayırt edici unsurdan türetilerek oluşturulmasının tüketici algısını yanıltarak iltibasa mahal vereceğinin yargı kararları ile sabit olduğunu, dava konusu başvurunun kötü niyetli olarak yapıldığını ileri sürerek, YİDK'in 2018-M-3653 sayılı kararının iptalini, markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini, bu talebin kabul görmemesi halinde YİDK kararının iptali ile markanın sadece 11. sınıftaki "pişirme, kurulama ve kaynatmada kullanılan elektrikle ve gazla çalışan aletler, makineler ve cihazlar; fırınlar, elektrikli tencereler, elektrikli su kaynatıcıları, mangallar, barbeküler, elektrikli çamaşır kurutucuları, saç kurutucuları ve el kurutma cihazları" dışındaki ürünler yönünden tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu marka işaretleri benzer olmakla birlikte kapsadıkları emtiaların benzer olmadığından SMK'nın 6/1. maddesi koşullarının somut olayda gerçekleşmediğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Davalı Ar Yıldız Madeni Eşya San. Tic. A.Ş. vekili, taraflara ait markaların emtia sınıfları açısından farklı olduğunu, davacı markalarının tescilli olduğu markalar kapsamında 11. sınıf malların bulunmadığını, bu sebeple bir tescil engelinin de olmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalının başvurusuna konu ibarenin "Kahvemania" olduğu, davacı markalarında yer alan "COFFEEMANIA" sözcüğünün ikinci “E” harfi eksik olarak davalı markasında aynen yer aldığı, görsel, anlamsal ve işitsel olarak yapılan değerlendirmede tarafların markalarının benzer olduğu ve iltibas riski taşıdığı kanaatine varıldığı, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilen 11.06. sınıf mallar, davacı markalarının kapsamlarında yer almadığı, davacının markalarının kapsamlarında yer alan 30. ve 43. sınıf mal ve hizmetler yer aldığı, 30. sınıfta bulunan mallar ile 11.06. sınıfta bulunan, "Pişirme, kurulama ve kaynatmada kullanılan elektrikle ve gazla çalışan aletler, makineler ve cihazlar: fırınlar, elektrikli tencereler, mangallar, barbeküler, elektrikli çamaşır kurutucuları, saç kurutucuları ve el kurutma cihazları" arasında herhangi bir ilişki bulunmadığı gibi benzerlik de bulunmadığı, davalının başvurusuna konu mallar arasında kahve makinesinin bulunmadığı da gözetildiğinde mahkemenin bu mallar arasında benzerlik bulunduğu değerlendirmesinin doğru görülmediği, çünkü her iki ürün grubunun dağıtım kanalları, kullanım yöntemleri, hedeflenen halk kesimleri farklı olduğu gibi, birbirlerini tamamlama veya birbiri yerine ikame edilebilme niteliği de bulunmadığı, aynı durumun, davacı markalarının kapsamlarındaki 43. sınıf hizmetler yönünden de geçerli olduğu, somut olayda 6769 sayılı SMK'nın 6/1 maddesi koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalılar vekillerinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.