MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-K A R A R-
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400,00 TL’dir.
Dava dilekçesinde, 1.000,00 TL.nın tahsili istenilmiş olup, mahkemece, usulüne uygun bir ıslah bulunmadığı gerekçesiyle dava dilekçesindeki taleple bağlı kalınarak, bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir. Bozma öncesi yapılan ıslahın usulüne uygun olmaması ve bozma sonrası ıslah mümkün olmayıp, bozma sonrası bu eksikliğin giderilmesi de mümkün olmayacağından, ıslahı yok sayıp dava değerini dava dilekçesinde talep edildiği şekliyle 1.000,00 TL olarak kabul etmek gerekecektir. Bu itibarla, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, tarafların peşin harçlarının istek halinde iadesine, 22.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.