Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5497 Esas 2022/6907 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 05.10.2021 gün ve 2019/341 - 2021/664 sayılı kararı ONAYAN Daire'nin 19.04.2022 gün ve 2022/286 - 2022/3150 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin paraya ihtiyacı olması nedeniyle sahibi olduğu dairesini dava dışı ...'e 60.000,00 TL bedel karşılığı sattığını, tapudaki işlemler sonrasında tarafların bankaya geldiğini, müvekkilinin parasını talep etmesi üzerine ...’in işlemlerin yetişmeyeceğini, bir sonraki gün paranın aktarılacağını bildirdiğini, müvekkilinin acil ihtiyacı olduğunu söylemesi üzerine 15.000,00 TL çıkartıp bunun 9.000.00 TL’sini müvekkiline 6.000,00 TL'sini ...'e verdiğini, ertesi gün hesabına parasını yatmadığını gören müvekkilinin ...'i aradığını, O’nun kendisini bir yanlışlık olmuş diyerek oyaladığını, sonrasında paranın müvekkiline ödenmediğini, müvekkilince yapılan araştırmalar neticesinde paranın ... ve müvekkilini davalı banka şubesine yönlendiren Fevzi Tuna ve onun yakınlarınca kullanılan kredilerin kapatılmasında kullanıldığını ileri sürerek 51.000,00 TL maddi 5.000,00 TL manevi tazminatın 30.10.2009 tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamaya göre, dava konusu işlemin gerçekleştiği 30.10.2009 tarihinde hesaptan çekilen 77.500,00 TL'nin 21.820,00 TL’sinin 4 ayrı kişiye ait mevduat hesaplarına yatırıldığı, akabinde de mevduat hesaplarından alınarak kredi hesaplarına mahsup edildiği, dekontlara göre kalan 55.680,00 TL'nin dava dışı ...'in uhdesinde kaldığının göründüğü, dava dışı ...'e davalı banka tarafından masraflar kesildikten sonra 77.500,00 TL kredi tutarının nakden ödenmiş gibi gözüktüğü, ...'e yapılan ödeme dekontunda davacı ...'in imzasının olmasının bu şahsa ödeme yapıldığını göstermediği, zararın oluşmasında davalı bankanın %85 oranında, davacının ise %15 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacının manevi tazminat talebinin reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme yoluna başvurmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.