Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2822 Esas 2022/6930 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15.05.2019 tarih ve 2016/659 E. - 2019/330 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.12.2020 tarih ve 2019/2063 E. - 2020/1633 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dosya kapsamında yapılan ilk incelemeye göre, davacı tarafından 5.000,00 TL’nin faizi ile davalıdan tahsili talep edilmiş, 21.02.2019 tarihli ıslah dilekçesi ile dava 75.998,04 TL'nin 09.11.2015’den itibaren ticari temerrüt oranı üzerinden işletilecek faizi ile tahsili olarak ıslah edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince kurulan nihai hükme göre, davanın kabulü ile 38.082,04 TL'nin temerrüt tarihi olan 30/03/2016 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiz ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, davanın açılmasından sonra ödenen 37.916,00 TL'lik kısım yönünden talebin konusuz kaldığı gerekçesiyle bu miktar yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Karar tarihi olan 17.12.2020 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 72.070.- TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, bu durumda davalı aleyhine hükmedilen 38.082,04 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 12/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.