Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5898 Esas 2022/7013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Sivas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 06.02.2020 gün ve 2014/265 - 2015/268 sayılı ek kararı onayan Daire'nin 28.04.2022 gün ve 2020/5256 - 2022/3548 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin dava dışı Eryılmazlar Yapı Malz. Gıda İnş. Taahhüt Tar. San. Ltd. Şti.’nden olan 1.810.000,00 TL alacağı için 04.04.2013 tarihli taahhütname ile davalı borçlu Sidemir Sivas Demir Çelik İşletmeleri San. ve A.Ş. arasında protokol yapıldığını, davalının bu protokol ile borcu üstlendiğini, üstlendiği borca istinaden davalının kısmi ödeme yaptığı gibi mal da gönderdiğini, ancak bakiye alacağı ödemediğini, bakiye alacağın tahsili için davalı hakkında Sivas 3. İcra Müdürlüğü’nün 2014/2987 esas sayılı dosyasından 04.04.2013 tarihli taahhütnameye istinaden 1.725.228,60 TL asıl alacak, 102.710,84 TL işlemiş avans faizi olmak üzere toplam 1.827.939,44 TL üzerinden icra takip işlemi yapıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ve kararın temyiz edilmesi üzerine 06.02.2020 tarihli ek kararla davalı vekilinin temyiz talebinin süresinde olmadığından bahisle reddine karar verilmiştir.
Ek kararın, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili bu kez, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 17/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.