Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5692 Esas 2022/7099 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi, davalıların istinaf başvurusunu esastan reddetti. Karar, davacının \"MEGUIAR'S\" adlı markası ile davalının \"MEGUREX\" adlı markası arasında görsel, işitsel ve anlamsal olarak ortalama alıcılar nezdinde iltibas tehlikesi olduğu gerekçesiyle verildi. Tescil edilen markanın hükümsüzlüğüne karar verildi ve YİDK kararı iptal edildi. İlgili kanun maddeleri, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 6/1 maddesiydi.

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17.06.2019 tarih ve 2018/274 E. - 2019/210 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 29.04.2021 tarih ve 2019/1403 E. - 2021/638 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "MEGUIAR’S" ibareli tanınmış markanın sahibi olduğunu, bu markanın dünyanın pek çok ülkesinde tescilli bulunduğunu, davalı gerçek kişinin ise 2017/44078 sayılı "MEGUREX" ibareli marka başvurusunu yaptığını, müvekkilince bu başvuruya yapılan itirazın önce Markalar Dairesi Başkanlığı sonrasında ise YİDK tarafından reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, dava konusu başvuru ile müvekkili markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, öte yandan müvekkili markasının tanınmış olması nedeniyle de dava konusu başvurunun tescilinin mümkün olmadığını, tescili halinde davalının müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, davalı marka başvurusunun kötü niyetle yapıldığını ileri sürerek, YİDK'in 2018-M-4341 sayılı kararının iptaline, tescili halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "Megurex" ibareli marka başvurusu ile davacının "MEGULAR'S" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sesçil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından yargılama konusu 3. sınıftaki mallarda başvuru konusu işaret ile davacı markası arasında işletmesel bağlantı olduğu ya da idari ve ekonomik açıdan birbiriyle bağlantılı işletme tarafından piyasaya sunulan markalı mallar algısı da oluşabileceği, bu açılardan 6769 sayılı SMK 6/1 maddesindeki iltibas koşulunun oluştuğu, davacının markasının tanınmışlığı,
davalı başvurusunun kötü niyetli yapıldığı hususları kanıtlanmadığı, ancak bu durumun varılan sonuca etkisinin olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 2018-M-4341 sayılı YİDK kararının iptaline, dava konusu 2017/44078 sayılı marka tescilli olduğundan hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı ... ve davalı TPMK vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, MEGUREX" ibareli başvuru ile davacının itirazına mesnet "MEGUIAR'S" asıl unsurlu markalar arasında 6769 sayılı SMK'nın 6/1 maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu, zira ilk dört harfleri aynı olan taraf marka işaretleri arasında yüksek düzeyli bir işitsel benzerliğin de mevcut olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve özellikle davacı adına tescilli 2003/17478, 2004/18262, 2006/01726, 2008/56556 sayılı markaların aynı sınıf mallar yönünden tescilli bulunmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK'dan alınmasına, 18/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.