Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5562 Esas 2022/7163 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, müvekkilinin kambiyo senetlerindeki imzaların kendisine ait olmadığı iddiasıyla davalıya karşı dava açmıştır. Mahkeme, davalının ispat yükünü yerine getiremediği ve kötü niyetini gösterir delil olmadığı gerekçesiyle davacının talebinin kabulüne ve kötü niyet tazminatına ilişkin fer'i talebinin reddine karar vermiştir. Temyiz konusu ise davacı vekilinin geç kalınan temyiz isteminin reddi ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddidir. Taraflar arasında 2022/5562 E. - 2022/7163 K. sayılı karar verilmiştir.
HUMK. 432/4. maddesi uyarınca davacı vekilinin temyiz istemi süre yönünden reddedilirken, davalı vekilinin temyiz itirazları ise mahkemenin hükmettiği şekilde sonuçlanmıştır.
Kanun Maddeleri: HUMK. 432/4.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Mucur Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31.10.2018 tarih ve 2018/133 E. - 2018/253 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin süresi içinde, davacı vekilinin ise süresi dışında verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline geri çevrilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra iade edildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili hakkında Mucur İcra Müdürlüğü’nün 2014/58 esas sayılı takip dosyası ile kambiyo senetlerine mahsus yolla takip başlattığını, takibe dayanak iki adet senetteki imzaların müvekkiline ait olmadığını, müvekkilinin iskender salonu devri için davalıya verdiği tüm senet bedellerini ödediğini, davalıya borcunun bulunmadığını ileri sürerek müvekkilinin bonolarda yazılı toplam 10.000,00 TL’den dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine ve % 20 oranında kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarının doğru olmadığını, davacının senetleri bizzat müvekkilinin önünde imzaladığını savunarak davanın reddi ile % 20 oranında tazminat istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, bozmadan önceki ön inceleme duruşmasında davalı vekiline delillerini bildirmesi için verilen kesin sürede dinlenilmesini istediği tanık deliline dayanılmadığı, davalı vekilince yemin teklif edilmeyeceğine dair dilekçe sunulduğu, davalı taraf üzerinde olan ispat yükünü yerine getiremediği, davalının kötüniyetli olduğunu gösterir dosyada delil olmadığı gerekçesiyle davacı tarafın asıl talebinin kabulüne, kötüniyet tazminatına ilişkin fer'i talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve davacı vekili (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
1- Mahkeme ilamı, hükmü temyiz eden davacı vekiline 23.08.2020 günü, davalı vekilinin temyiz dilekçesi ise 31.08.2020 tarihinde tebliğ edilmiş ve davacı vekili tarafından HUMK 433'ncü maddesinde öngörülen katılma yoluyla ve kararın bozulması talebiyle süresi geçirildikten sonra 11.09.2020 tarihinde temyiz dilekçesi verilmiştir. 01/03/1990 gün ve 3-4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı’nda süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında yerel mahkeme bir karar verilebileceği gibi, Yargıtayca da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden HUMK. 432/4'nci maddesi uyarınca davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.

2- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince; dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin süresinde yapılmayan temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 512,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına,19/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.