Ankara İcra Avukatı Web Sitesi - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3838 Esas 2011/2607 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3838 Esas 2011/2607 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3838
Karar No: 2011/2607
Karar Tarihi: 15.12.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3838 Esas 2011/2607 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Bu mahkeme kararı, davacı kooperatif üyeleri ile davalı kooperatif arasındaki sözleşme gereği yapılması gereken kömürlüklerin yapılması veya bedeli olan 6.000,00 TL'nin tahsili için açılan davada, mahkemece toplam 2.448,00 TL'nin tahsiline hükmedildiğini belirtmektedir. Ancak, her bir davacı için hükmedilen miktarın 1.430,00 TL kesinlik sınırının altında kaldığından, temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da karar verilebileceği ifade edilmektedir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi ile belirlenen kesinlik sınırının, 5236 sayılı kanunun 19. maddesiyle eklenen ek madde 4'te öngörülen yeniden değerlendirme oranına göre 2010 yılı için 1.430,00 TL olduğu açıklanmaktadır.

(Kapatılan)23. Hukuk Dairesi 2011/3838 E. , 2011/2607 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

5219 sayılı kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddede öngörülen kesinlik sınırı 5236 sayılı kanunun 19. maddesiyle HUMK"a eklenen ek madde 4"te öngörülen yeniden değerlendirme oranı da dikkate alındığında 2010 yılı için 1.430,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, davacı kooperatif üyeleri ile davalı kooperatif arasında imzalanan sözleşme gereğince yapılması gereken kömürlüklerin yapılması veya bedeli olan 6.000,00 TL"nın tahsili istenmiş, mahkemece toplam 2.448,00 TL"nin tahsiline hükmedilmiştir. Her bir davacı için, hükmedilen miktar 612,00 TL olup bu miktar yukarda belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığından kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas 1990/4 karar sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmün kesin olması nedeni ile REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 15.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.