Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3285 Esas 2022/7321 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3285
Karar No: 2022/7321
Karar Tarihi: 24.10.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3285 Esas 2022/7321 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2021/3285 E.  ,  2022/7321 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/04/2019 tarih ve 2018/254 E- 2019/181 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 05/02/2021 tarih ve 2019/937 E- 2021/109 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin 2017/05649-2 sayılı endüstriyel tasarım başvurusu yaptığını, davacının başvuruya davalı kurum nezdindeki itirazlarının YİDK tarafından reddine karar verildiğini, ancak dava konusu tasarım ile aynı olan davacıya ait Türkpatent ve WIPO nezdinde tescilli ve tanınmış marka ve tasarımlar bulunduğunu, davalı tasarımının, davacının marka ve tasarımları ile aynı olduğunu, arka plan renkleri, kek şekli, ambalaj deseninin tertip tarzı ve kompozisyonu açısından kanunda tanımlanan yenilik ve ayırt edicilik özelliklerine sahip olmadığını, davalı tasarımının yenilik özelliği taşımadığını ileri sürerek, YİDK'nın 2018/T-419 sayılı kararın iptaline, 2017/05649-2 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Davalı Şirket vekili, davalı tasarımının davacı yanın tasarımlarından farklı, yeni ve ayırt edici olduğunu, müvekkilinin kendine münhasır gerçekleştirdiği tasarımın dünyada ve Türkiye’de ticari alana sunulmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; tasarım sahiplerinin ürüne ait görsel ile ürünün dış ve iç görünümünde kullanılan renklerin endüstriyel tasarıma konu ambalaj üzerinde kullanma hakkının bulunduğu ancak ürünün şekli ve renk komposizyonun tasarlanması açısından tasarımcının seçenek özgürlüğü bulunduğu, dava konusu 2017/05649-2 sayılı tasarım başvurusunda kullanılan çikolata görüntüsü ile ürünün görüntüsünde bulunan siyah ve mavi renklerin, ambalaj üzerindeki kullanımı ve kompozisyonları açısından davacının itiraza mesnet önceki tarihli tasarımları bilgilenmiş kullanıcı gözünde benzer olduğu, davalı şirkete ait tasarımını yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK'nın 2018/T-419 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli 2017/05649-2 sayılı tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiş, karara karşı davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesince; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini haiz olmadığı gerekçesiyle davalı Türk Patent ve Marka Kurumu ile davalı şirket vekillerinin istinaf başvurularının esas yönünden reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
    Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekili ile davalı şirket vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istekleri halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 24/10/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara