Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3440 Esas 2022/8009 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalının müvekkiline ait endüstriyel tasarımları taklit edip satışa sunduğu ve bu durumun müvekkilinin itibarını zedelediği iddiasıyla dava açmıştır. Ancak yapılan incelemede, davalının ürünleri ile davacının tasarım tescilleri arasında farklılıklar olduğu ve bilgilenmiş kullanıcıda iltibas tehlikesinin bulunmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, davacının istinaf başvurusu esastan reddedilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesi kararında bir hukuk hatası olmadığı sonucuna varılmış ve Bölge Adliye Mahkemesinin kararı onanmıştır.
Kanun Maddesi:
- 554 sayılı KHK'nın 52 (a) bendi

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 05.12.2017 tarih ve 2017/235 E. - 2017/214 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 11.03.2021 tarih ve 2018/1226 E. - 2021/532 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkiline ait 2010/01653 (20.1), 2002/01777 (5.1) ve 2010/04786 (14.1) no'lu tescilli endüstriyel tasarımlarını üretip satış noktaları, kataloglar ve internet sitesi aracılığıyla satışa arzettiğini, taklit üretim ve satışın müvekkilinin itibarının kaybına sebebiyet verdiğini, davalı tarafın emek ve yatırım yapmadan müvekkiline ait ürününün aynısını piyasaya sürdüğünü ve haksız kazanç elde ettiğini ileri sürerek, yoksun kalınan kazancın 554 sayılı KHK’nın 52 (a) bendi gereğince hesaplanması gerektiğini, müvekkiline ait 2010/01653(20.1), 2002/01777(5.1) ve 2010/04786(14.1) no'lu endüstriyel tasarımlara tecavüzün ve haksız rekabetin tespitine, ref ine, men’ine karar verilmesini, şimdilik 100,00 TL maddi, 3.000.- TL manevi tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davalının ürünleri ile davacıya ait çoklu tasarım belgelerinde kayıtlı davaya konu tasarımların benzerliklerinin karşılaştırıldığı, tasarımların hitap ettiği tüketici kitlesinin bilgilenmiş tüketici kitlesi olduğu, davalının ürünleri ile davacıya ait 2010/01653-20.1 sayılı, 2002/01777 -5.1 sayılı ve 2010/4786 14.1 numaralı tasarımlarının farklı bulunduğu, davalı tarafa ait ürünler ile davacı tarafa ait tasarım tescilleri arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı izlenimde belirgin farklılıklar bulunduğundan bilgilenmiş kullanıcı nezdinde iltibas tehlikesinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının dayandığı tasarım tescil belgelerine konu ürünler ile davalının kullandığı ürünlerin farklı olduğu, bilirkişilerin benzerlik tespit ettikleri tasarımın dava konusu olmayan 4 nolu tasarım olduğu gerekçesiyle davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/11/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.