Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4705 Esas 2015/7600 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4705
Karar No: 2015/7600
Karar Tarihi: 15.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4705 Esas 2015/7600 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, müştekinin işyerinden parayı çalmak suçundan Asliye Ceza Mahkemesinde mahkum edilmiştir. Mahkeme, kendi altsoyu yönünden sanığın velayet hakkından ve vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına hükmetmiştir. Ancak yargılama sırasında sanığın altsoyu haricindekiler yönünden yoksun bırakılıp bırakılmayacağına dair bir karar verilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddelerine göre, sanığın suçu 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi kapsamında değerlendirilmiştir. Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sistemi ve denetimli serbestlik tedbirleri uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi kapsamında sanığın cezadan sonra velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılacağı vurgulanmıştır.
17. Ceza Dairesi         2015/4705 E.  ,  2015/7600 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın müştekinin işyerinin içerisinde masa üstünde bulunan parayı çaldığının anlaşılması karşısında; eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu halde aynı Yasa"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılması ile tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



    Hemen Ara