Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/2642 Esas 2022/4102 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 18. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tasarrufun iptali davasında, davalıların annelerinden intikal eden taşınmazların kardeşler arasında gerçek değerinin altında devredildiği belirtilerek, davalıların arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmesi talep edilmiştir. Mahkeme, davalıların bedelini ödeyerek hisse devraldıklarını ve dava dışı borçlu şirketin ticari ilişkileri hakkında bilgi sahibi olmadıklarını belirterek, davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebi kabul edilerek, dosya yerel mahkemesine gönderilmiştir. Sonradan yapılan ek karar kesin nitelikte olduğu için davalı ... vekilinin temyiz isteği reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HMK.nın 353/1-a-4 maddesi
- HMK'nın 353/1-a maddesi
- HMK'nın 362/1-g maddesi
- 6100 sayılı HMK.nın 366/1 ile 362/1-a maddesi

MAHKEMESİ : Ankara 18. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle temyiz isteminin reddine dair 12/01/2022 tarihli ek kararın süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; davalı borçlular ... ve ...’in alacaklılarından mal kaçırmak amacıyla adlarına kayıtlı iki taşınmazın 1/4’er hissesini 23/01/2017 tarihinde kardeşleri olan davalı ...’e sattıklarını belirterek davalılar arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı borçlular ... ve ... vekili; hacizden itibaren geriye doğru 2 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, davalı ...'nin bedelini ödeyerek diğer davalıların hisselerini 26/11/2015 tarihinde satın aldığını, satın aldığı hisselere karşılık ... hesabına 26/11/2015 tarihinde 250.000,00 TL, ... hesabına 27/11/2015 tarihinde 150.000,00 TL, 30/11/2015 tarihinde 100.000,00 TL olmak üzere 250.000,00 TL ödeme yaptığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... vekili; hak düşürücü sürenin geçtiğini, dava ön şartlarının oluşmadığını, devri yapılan taşınmazların miras hissesi olduğunu, annelerinden kaldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tasarrufa konu taşınmazların davalıların annelerinden intikal ettiği, sağlığında bu dairelerin kızlarına verilmesini istediği, nitekim 59 nolu bağımsız bölümde dava dışı ...'in, 40 nolu bağımsız bölümde davalı ...'in oturduğu, davalı ...'in davalı borçlu kardeşleri ... ve ...'in taşınmazlardaki 1/4 hisselerini bedelini ödeyerek devraldığı, kardeşler arasındaki devirlerde gerçek değerin altında devir yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olmadığı, kendisine hisse devreden kardeşlerinin ekonomik durumlarının bozuk olup olmadığını ve alacaklılara ızrar kastı ile hareket ettiklerini de bilmediği, dava dışı borçlu şirketin ticari ilişkileri hakkında bilgi sahibi olmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar ... ve ... vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf talebinin HMK.nın 353/1-a-4 maddesi gereğince kabulü ile Ankara 18. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07/03/2019 tarih, 2018/144 Esas, 2019/90 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, tüm deliller toplanıp birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi için dosyanın yerel mahkemesine gönderilmesine,kaldırma ve geri gönderme sebebine göre davacı vekilinin sair, davalılar ... ve ... vekilinin tüm istinaf itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince 12/01/2022 tarihli ek karar ile karar HMK'nın 353/1-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, bu karara karşı gerek HMK'nın 353/1-a maddesi, gerekse HMK'nın 362/1-g maddeleri uyarınca temyiz yolu kapalı olduğundan davalı ... vekilinin 29/12/2021 tarihli temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK.nın 366/1 ile 362/1-a maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, 12/01/2022 tarihli ek karar davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 6100 sayılı HMK'nun 353/1-a maddesi hükmü gereğince verilen kararların kesin olduğunun belirtilmiş olmasına göre davalı ... vekilinin temyiz isteğinin reddine ilişkin 12/01/2022 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, dosyasının İlk Derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 80,70 TL temyiz peşin harcının onama harcına mahsubuna 07/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.