Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/12349 Esas 2022/5890 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda; Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 25/11/2020 tarih 2020/İHK-26207 sayılı kararın, süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili ; çift taraflı trafik kazası neticesinde davalının kasko sigortacısı olduğu davacıya ait araçta oluşan hasar nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 64.852,80 TL hasar bedelinin kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsili ile tespit giderlerinin yargılama gideri olarak davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Uyuşmazlık Hakem Heyetince talebin kısmen kabulü ile davacı lehine 42.900,08 TL maddi tazminat hükmedilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından yapılan itiraz üzerine İtiraz Hakem Heyetince itirazın kısmen kabulü ile davacı lehine 34.225,66 TL maddi tazminat hükmedilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Yasası’nın 30/12. maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem heyetince verilen karar hükmü temyiz eden davacı vekili ve davalı vekili bakımından ayrı ayrı miktar itibariyle kesin nitelikte olduğundan davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz istemlerinin miktar yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz istemlerinin hükmün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya ve davalıya geri verilmesine 25/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.