Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9716 Esas 2015/10295 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9716
Karar No: 2015/10295
Karar Tarihi: 01.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9716 Esas 2015/10295 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını temyiz eden sanık müdafi ve diğer sanık için yapılan incelemenin sonucunda hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verdi. Kararda, sanığın suçu kabul etmediği ve dosyada yeterli delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca suçun niteliği göz önünde bulundurularak sanık hakkında alt sınırdan ceza verilmesi gerektiği vurgulandı. Kanunlar bakımından ise, sanık eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1-2-son 80, 522 (pek fahiş), 81/2. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK\"nın 142/2-d, 143, 43, 168/1-4 (müştekinin kısmi iadeye rızası olursa), 53 maddeleri kapsamında olduğu ve lehe yasanın saptanması gerektiği belirtilerek, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edildi. Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği vurgulandı.
17. Ceza Dairesi         2015/9716 E.  ,  2015/10295 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    I-Sanık ... müdafisinin temyizinin yapılan incelemesinde;
    Sanık müdafiine 13.04.2006 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı yasal süreden sonra 21.04.2006 tarihinde temyiz isteminde bulunan sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
    II-Sanık ... ile sanık ... müdafiinin temyizinin yapılan incelemesinde;
    1-Sanık ..."ın atılı suçlamayı kabul etmediği, dosyada suçun sanık tarafından işlendiğine dair, diğer sanık ..."ın atfı cürüm mahiyetindeki beyanlarından başka; hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
    2-Müştekinin 21.02.2004 tarihinde gece vakti işyeri kilidi kırılarak içeriye girilip, içerden 500 TL (pek hafif) değerde dikiş makinası, teyp, piknik tüpü ve araç anahtarının çalındığı, 2 gün sonra yani 23.02.2004 tarihinde gündüz vakti işyeri önünde bulanan pek fahiş değerde aracın 2 gün önce işyerinden alınan anahtar ile götürüldüğünün anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
    3-28.02.2004 tarihinde müştekiye ait çalınan araçla yakalanan sanık ..."ın suçunu kabul edip, yer göstermede bulunup, müştekinin işyerinden çalınan eşyaların soruşturma aşamasında iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; müştekiye kısmi iadeye rızasının olup-olmadığı sorulup, sonucuna göre sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    4-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca sanık ... hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması,
    5-5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, sanık ..."ın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1-2-son 80, 522 (pek fahiş), 81/2. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 143, 43, 168/1-4 (müştekinin kısmi iadeye rızası olursa), 53 maddeleri kapsamında olup, sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği dikkate alınmadan 5252 sayılı Yasa"nın 9/3.maddelerine aykırı davranılması,
    6-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda sanık ... hakkında TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    7-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ... müdafinin temyiz nedenlerinin bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanık ... hakkında 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 01.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara